Ocean of Green - The Privateer

The flowers or should i say

The crewmen’s heads all stood in bloom

Almost in a praying pose

To embrace the gloom

As we rode cross the beach

I thought I could feel strange plants

Feelers reaching out of for me

Touched by the grace

This mind bending majesty

Fading away

Logic’s supposed to leavewe’re here to stay

The plants gave us amnesty

Screw our trip

We are tripping into the day

A beautiful place

Jellyfish could roam

The air and mister

Goldsteen himself

Came to greet us in his lair

On an ocean of green

Sturdy boats rode along

Reaching out for a surreal scene

The old crew was waiting

And we knew for sure

We found treasure indeed

Touched by the grace

This mind bending majesty

Fading away

Logic’s supposed to leavewe’re here to stay

The plants gave us amnesty

Screw our trip

We are tripping into the day

Touched by the grace

Standing right next to me

An unknown face

Wild looks indeed

Kind of familiar

Kind of a mirrored me

They’ve come to prey

On us while we’re wasting away

Touched by the grace

This mind bending majesty

Fading away

Logic’s supposed to leavewe’re here to stay

The plants gave us amnesty

Screw our trip

We are tripping into the day

De bloemen of moet ik zeggen

De hoofden van de bemanningsleden stonden allemaal in bloei

Bijna in gebedshouding

Om de somberheid te omarmen

Terwijl we het strand overstaken

Ik dacht dat ik vreemde planten kon voelen

Voelers die naar me reiken

Aangeraakt door de genade

Deze geestverruimende majesteit

Vervagen

Logica hoort te vertrekken, we zijn hier om te blijven

De planten gaven ons amnestie

Schroef onze reis

We struikelen de dag in

Een mooie plek

Kwallen kunnen zwerven

De lucht en meneer

Goldsteen zelf

Kwam ons begroeten in zijn hol

Op een oceaan van groen

Stevige boten reden mee

Op zoek naar een surrealistische scène

De oude bemanning stond te wachten

En we wisten het zeker

We hebben inderdaad een schat gevonden

Aangeraakt door de genade

Deze geestverruimende majesteit

Vervagen

Logica hoort te vertrekken, we zijn hier om te blijven

De planten gaven ons amnestie

Schroef onze reis

We struikelen de dag in

Aangeraakt door de genade

Naast me staan

Een onbekend gezicht

Wilde looks inderdaad

Een beetje bekend

Een soort van spiegelde mij

Ze zijn gekomen om te prooien

Op ons terwijl we wegkwijnen

Aangeraakt door de genade

Deze geestverruimende majesteit

Vervagen

Logica hoort te vertrekken, we zijn hier om te blijven

De planten gaven ons amnestie

Schroef onze reis

We struikelen de dag in