Time Tunnel - The Parallel

My vision’s fading fast

As it narrows at the edge

What is my focal point?

Neon shapes move like waves under eyelids

A blinding light that can not be unseen

Shapeless appearances, a future apparition of myself

I’m stuck in an infinite loop

Where every week feels the same

These past four years are becoming a blur

Time tunnel vision

Perceive the world with one goal in mind, putting it all on the fucking line

How could I give up on what’s barely been started?

I know that, there’s expectations for failure

How could I give up on what’s barely been started?

What’s the risk of risking it all?

There’s a rift between aspiration and reality, apathy is my worst enemy

I won’t crumble, I won’t crack

There’s a rift between aspiration and reality, apathy is my worst enemy

I won’t crumble, in this endeavour

Tunnel vision, trying to find meaning in wavelengths of different shades

My vision’s fading fast

As it narrows at the edge

What is my focal point?

Neon shapes move like waves under eyelids

A blinding light that can not be unseen

I’ve been stuck with time tunnel vision

Dim lights cast weak but straight lines a blurred edge

Its surface, and the sky, on the edge, on the edge

Keep me from caving in

Realities set through the scattered thoughts I’ve grown used to

I’d kill for a glimpse to see the world

How I used to, how I used to see it all

Fading lights and neon shapes, fall into a time loop

Mijn zicht vervaagt snel

Naarmate het smaller wordt aan de rand

Wat is mijn focuspunt?

Neonvormen bewegen als golven onder de oogleden

Een verblindend licht dat niet ongezien kan zijn

Vormeloze verschijningen, een toekomstige verschijning van mezelf

Ik zit vast in een oneindige lus

Waar elke week hetzelfde voelt

De afgelopen vier jaar worden een waas

Tijdtunnelvisie

Bekijk de wereld met één doel voor ogen, alles op het spel zetten

Hoe kan ik opgeven wat nog maar net begonnen is?

Ik weet dat, er zijn verwachtingen voor mislukking

Hoe kan ik opgeven wat nog maar net begonnen is?

Wat is het risico om alles te riskeren?

Er is een kloof tussen ambitie en realiteit, apathie is mijn ergste vijand

Ik zal niet afbrokkelen, ik zal niet barsten

Er is een kloof tussen ambitie en realiteit, apathie is mijn ergste vijand

Ik zal niet afbrokkelen, in dit streven

Tunnelvisie, proberen betekenis te vinden in golflengten van verschillende tinten

Mijn zicht vervaagt snel

Naarmate het smaller wordt aan de rand

Wat is mijn focuspunt?

Neonvormen bewegen als golven onder de oogleden

Een verblindend licht dat niet ongezien kan zijn

Ik zit vast met tijdtunnelvisie

Gedimd licht werpt zwakke maar rechte lijnen een vage rand

Het oppervlak, en de lucht, aan de rand, aan de rand

Zorg dat ik niet instort

Realiteiten door de verspreide gedachten waar ik aan gewend ben geraakt

Ik zou een moord doen voor een glimp om de wereld te zien

Hoe ik het altijd deed, hoe ik het allemaal zag

Vervagende lichten en neonvormen, val in een tijdlus