Monochrome - The Parallel

I used to see vibrancy in all the colours

Changing seasons, now I dread every dead leaf

Wilting away like the ambition I once had

Deciduous, relinquish my intent, battered by indifference

Existential questions, no answers

Languishing in self reflection

Grey matter leads me astray to polar feelings

Leave me by the wayside

Trapped in a monochromatic dream

It’s never ending

Leave me by the wayside

Trapped in a monochromatic dream

Left in a trance

If I could change one thing

I’d try to comprehend

The kind of people we’ve become

Fleeting passion

Dormant hearts

Ceasing perseverance

That we feel we’ve lost from the start

Time left me behind in a noxious gaze

What’s the allure of nothingness?

A chimera in monochrome, I exist in the grey

As the flesh tone leaves my body, I am colourless

We are recollections from a hand full of moments

Now I dread every dead leaf on the ground

Wither away, wither, wither

Now I dread every dead leaf on the ground

Grey matter leads me to polar feelings

Leave me by the wayside

Trapped in a monochromatic dream

It’s never ending

Leave me by the wayside

Trapped in a monochromatic dream

Left in a trance

Time left me behind

Time left me behind

Time left me behind

Time left me behind

Vroeger zag ik levendigheid in alle kleuren

Veranderende seizoenen, nu ben ik bang voor elk dood blad

Verwelken zoals de ambitie die ik ooit had

Bladverliezend, afstand doen van mijn intentie, gehavend door onverschilligheid

Existentiële vragen, geen antwoorden

Wegkwijnen in zelfreflectie

Grijze materie leidt me op een dwaalspoor naar polaire gevoelens

Laat me langs de kant van de weg

Gevangen in een monochromatische droom

Het houdt nooit op

Laat me langs de kant van de weg

Gevangen in een monochromatische droom

Links in trance

Als ik één ding zou kunnen veranderen

Ik zou proberen te begrijpen

Het soort mensen dat we zijn geworden

Vluchtige passie

slapende harten

Ophouden doorzettingsvermogen

Dat we vanaf het begin het gevoel hebben dat we verloren hebben

De tijd liet me achter in een schadelijke blik

Wat is de aantrekkingskracht van niets?

Een hersenschim in zwart-wit, ik besta in het grijs

Als de huidskleur mijn lichaam verlaat, ben ik kleurloos

We zijn herinneringen aan een hand vol momenten

Nu ben ik bang voor elk dood blad op de grond

Verdorren, verdorren, verdorren

Nu ben ik bang voor elk dood blad op de grond

Grijze materie leidt me tot polaire gevoelens

Laat me langs de kant van de weg

Gevangen in een monochromatische droom

Het houdt nooit op

Laat me langs de kant van de weg

Gevangen in een monochromatische droom

Links in trance

De tijd liet me achter

De tijd liet me achter

De tijd liet me achter

De tijd liet me achter