Jack Dandy - The Men They Couldn't Hang

Winter nineteen eighty one down at the station

Sleeping bag and sixty three pounds heading for waterloo station

Last night I shook my fathers hand told him I was leaving

But as the train goes past the docks my heart stays unbelieving

Sometimes I wish I was rich

Sometimes I wish that I was dead

Sometimes I wish that I was back on the train

Sometimes I wish that I was home again

But I’m strutting with the cats

Running with the dogs

Drinking down the poison to the bottom of the dregs

Looking for the secret of the little white bags

Sometimes I wish I was rich

Sometimes I wish that I was dead

Sometimes I wish that I was back on the train

Sometimes I wish that I was home again

But I’m strutting with the cats

Running with the dogs

Drinking down the poison to the bottom of the dregs

Looking for the secret of the little white bags

All the friends I left behind die slowly on the dole

The factory on the big estate has swallowed my best friend whole

Now I’m living in a hammersmith squat watching an old TV

On the screen the days go by and never stop for me

Sometimes I wish I was rich

Sometimes I wish that I was dead

Sometimes I wish that I was back on the train

Sometimes I wish that I was home again

But I’m strutting with the cats

Running with the dogs

Drinking down the poison to the bottom of the dregs

Looking for the secret of the little white bags

Winter negentien eenentachtig beneden op het station

Slaapzak en drieënzestig pond op weg naar station Waterloo

Gisteravond schudde ik mijn vaders hand en vertelde hem dat ik wegging

Maar terwijl de trein langs de dokken rijdt, blijft mijn hart ongelovig

Soms zou ik willen dat ik rijk was

Soms zou ik willen dat ik dood was

Soms zou ik willen dat ik weer in de trein zat

Soms zou ik willen dat ik weer thuis was

Maar ik ben aan het stoeien met de katten

Hardlopen met de honden

Het gif tot op de bodem opdrinken

Op zoek naar het geheim van de kleine witte zakjes

Soms zou ik willen dat ik rijk was

Soms zou ik willen dat ik dood was

Soms zou ik willen dat ik weer in de trein zat

Soms zou ik willen dat ik weer thuis was

Maar ik ben aan het stoeien met de katten

Hardlopen met de honden

Het gif tot op de bodem opdrinken

Op zoek naar het geheim van de kleine witte zakjes

Alle vrienden die ik achterliet, sterven langzaam op de uitkering

De fabriek op het grote landgoed heeft mijn beste vriend helemaal opgeslokt

Nu woon ik in een kraakpand van een hamer en kijk naar een oude tv

Op het scherm gaan de dagen voorbij en stoppen ze nooit voor mij

Soms zou ik willen dat ik rijk was

Soms zou ik willen dat ik dood was

Soms zou ik willen dat ik weer in de trein zat

Soms zou ik willen dat ik weer thuis was

Maar ik ben aan het stoeien met de katten

Hardlopen met de honden

Het gif tot op de bodem opdrinken

Op zoek naar het geheim van de kleine witte zakjes