1983... (A Merman I Should Turn To Be) - The Jimi Hendrix Experience

Hurrah i awake from yesterday

alive but the war is here to stay

so my love catherina and me

decide to take our last walk

through the noise to the sea

not to die but to be re-born

away from a life so battered and torn…

forever…

oh say can you see its really such a mess

every inch of earth is a fighting nest

giant pencil and lip-stick tube shaped things

continue to rain and cause screaming pain

and the arctic stains

from silver blue to bloody red

as our feet find the sand

and the sea is strait ahead.

strait ahead…

well its too bad

that our friends

cant be with us today

well thats too bad

«the machine

that we built

would never save us»

thats what they say

(thats why they aint coming with us today)

and they also said

«its impossible for man

to live and breath underwater.

forever"was their main complaint

(yeah)

and they also threw this in my face:

they said

anyway

you know good well

it would be beyond the will of God

and the grace of the King

(grace of the King yeah yeah)

so my darling and I

make love in the sand

to salute the last moment

ever on dry land

our machine has done its work

played its part well

without a scratch on our bodies

and we bid it farewell

starfish and giant foams

greet us with a smile

before our heads go under

we take a last look

at the killing noise

of the out of style…

the out of style, out of style

Hoera ik word wakker van gisteren

levend, maar de oorlog is hier om te blijven

dus mijn liefde Catherina en ik

besluiten om onze laatste wandeling te maken

door het lawaai naar de zee

niet om te sterven maar om opnieuw geboren te worden

weg van een leven dat zo gehavend en verscheurd is...

voor altijd…

oh zeg kun je zien dat het echt zo'n puinhoop is

elke centimeter van de aarde is een vechtnest

gigantische potlood en lippenstift buisvormige dingen

blijven regenen en schreeuwende pijn veroorzaken

en de arctische vlekken

van zilverblauw tot bloedrood

terwijl onze voeten het zand vinden

en de zee is recht vooruit.

recht vooruit…

nou het is jammer

dat onze vrienden

kan vandaag niet bij ons zijn

nou dat is jammer

"de machine

dat we hebben gebouwd

zou ons nooit redden»

dat is wat ze zeggen

(daarom gaan ze vandaag niet met ons mee)

en ze zeiden ook

«het is onmogelijk voor de mens»

om onder water te leven en te ademen.

voor altijd"was hun voornaamste klacht

(ja)

en ze gooiden dit ook in mijn gezicht:

ze zeiden

hoe dan ook

je weet het goed

het zou buiten de wil van God zijn

en de genade van de koning

(genade van de koning yeah yeah)

dus mijn schat en ik

vrijen in het zand

om het laatste moment te groeten

ooit op het droge

onze machine heeft zijn werk gedaan

speelde zijn rol goed

zonder een kras op ons lichaam

en we nemen afscheid

zeesterren en gigantische schuimen

begroet ons met een glimlach

voordat onze hoofden ten onder gaan

we kijken nog een laatste keer

bij het moordende geluid

van de uit de mode…

uit de mode, uit de mode