If He Came Back Again - The Highwaymen

You’d’ve thought a king had died,

The way those people cried,

Instead of one more broken entertainer.

It struck those in his trade,

He could-a had it made,

If he’d only been a little saner.

They traveled far to see him.

Oh, the humble and the high.

They said goodbye as if he were a friend.

Now somewhere he is smilin',

On those who idolize him.

But would they not recognize him,

If he came back again?

He was born of modest means,

And had outrageous dreams.

They never let him rest till he fullfilled them.

While he rode that train of song,

His devils tagged along.

The whiskey and the pills just couldn’t kill him.

He didn’t mean to be a rebel.

No the real ones never do.

They are born apart from ordinary men.

And somewhere he is smilin',

On those who sanctify him.

But would they not recognize him,

If he came back again?

But it’s an old, familiar story.

But it’s a damn shame nonetheless.

They don’t forgive his kind,

Until they lay them down to rest.

And somewhere he is smilin',

On those who idolize him.

But would they not recognize him,

If he came back again?

If he came back again?

Cash attempts to sing the last line again and that seems to be wrong and very

funny to everyone.

Je zou denken dat er een koning was gestorven,

De manier waarop die mensen huilden,

In plaats van nog een kapotte entertainer.

Het trof degenen in zijn vak,

Hij had het kunnen laten maken,

Als hij maar een beetje verstandiger was geweest.

Ze reisden ver om hem te zien.

O, de nederige en de hoge.

Ze namen afscheid alsof hij een vriend was.

Nu ergens lacht hij,

Op degenen die hem aanbidden.

Maar zouden ze hem niet herkennen,

Als hij weer terugkwam?

Hij werd geboren met bescheiden middelen,

En had waanzinnige dromen.

Ze lieten hem nooit rusten voordat hij ze vervulde.

Terwijl hij op die zangtrein reed,

Zijn duivels gingen mee.

De whisky en de pillen konden hem gewoon niet doden.

Het was niet zijn bedoeling om een ​​rebel te zijn.

Nee, de echte doen dat nooit.

Ze worden apart van gewone mannen geboren.

En ergens lacht hij,

Op degenen die hem heiligen.

Maar zouden ze hem niet herkennen,

Als hij weer terugkwam?

Maar het is een oud, bekend verhaal.

Maar het is toch verdomd jammer.

Ze vergeven zijn soort niet,

Tot ze ze neerleggen om te rusten.

En ergens lacht hij,

Op degenen die hem aanbidden.

Maar zouden ze hem niet herkennen,

Als hij weer terugkwam?

Als hij weer terugkwam?

Cash probeert de laatste regel opnieuw te zingen en dat lijkt verkeerd en erg

grappig voor iedereen.