The Town of Ballybay - The Dublin City Ramblers

In the town of Ballybay, there was a lassie dwelling

I knew her very well and her story’s well worth telling

Her father kept a still and he was a good distiller

But when she took to the drink, well the devil wouldn’t fill her

Ring-a-ding-a-dong, ring-a-ding-a-daddy-o

Ring-a-ding-a-dong, whack fol the daddy o

She had a wooden leg that was hollow down the middle

She used to tie a string on it and play it like a fiddle

She fiddled in the hall and she fiddled in the alleyway

She didn’t give a damn, for she had to fiddle anyway

She said she couldn’t dance, unless she had her wellies on

But when she had them on, she could dance as well as anyone

She wouldn’t go to bed, unless she had her shimmy on

But when she had it on, she would go as quick as anyone

She had lovers by the score, every Tom and Dick and Harry

She was courted night and day, but still she wouldn’t marry

But then she fell in love with a fellow with a stammer

When he tried to run away, well she hit him with a hammer

She had children up the stairs, she had children by the byre

And another ten or twelve, sitting roaring by the fire

She fed them on potatoes and on soup she made with nettles

And lumps of hairy bacon that she boiled up in the kettle

She led a sheltered life, eating porridge and black pudding

And she terrorized her man, until he died quite sudden

And when her husband died, well she wasn’t very sorry

She rolled him in a bag and she threw him in a quarry

In de stad Ballybay was er een lassiewoning

Ik kende haar heel goed en haar verhaal is het vertellen waard

Haar vader hield zich stil en hij was een goede distilleerder

Maar toen ze aan de drank ging, wilde de duivel haar niet vullen

Ring-a-ding-a-dong, ring-a-ding-a-daddy-o

Ring-a-ding-a-dong, klap de papa uit

Ze had een houten been dat in het midden hol was

Ze bond er een touwtje aan en speelde het als een viool

Ze friemelde in de gang en ze friemelde in het steegje

Het kon haar niets schelen, want ze moest toch friemelen

Ze zei dat ze niet kon dansen, tenzij ze haar laarzen aan had

Maar als ze ze aan had, kon ze net zo goed dansen als iedereen

Ze zou niet naar bed gaan, tenzij ze haar shimmy aan had

Maar als ze het aan had, ging ze net zo snel als iedereen

Ze had minnaars door de score, elke Tom en Dick en Harry

Ze werd dag en nacht het hof gemaakt, maar toch wilde ze niet trouwen

Maar toen werd ze verliefd op een kameraad met een stotteraar

Toen hij probeerde weg te rennen, sloeg ze hem met een hamer

Ze had kinderen de trap op, ze had kinderen bij de stal

En nog eens tien of twaalf, zittend brullend bij het vuur

Ze voerde ze met aardappelen en met soep die ze maakte met brandnetels

En stukjes harig spek die ze kookte in de ketel

Ze leidde een beschut leven en at pap en bloedworst

En ze terroriseerde haar man, totdat hij vrij plotseling stierf

En toen haar man stierf, had ze niet veel spijt

Ze rolde hem in een tas en gooide hem in een steengroeve