Unfortunate Few - The Ditty Bops

Oh you unfortunate few

NobodyЂ™s listening to me

It came at a time when I just started

To say something interesting

Bubbling thoughts IЂ™ve been thinking a lot

But I donЂ™t write them down with a smile

More of a frown as IЂ™m looking down

No pen in my pocket no pockets to fill

Far too long ago my chances were slim

IЂ™m knocking the door but they wonЂ™t let me in

Configuring why takes the whimsy from whim

YouЂ™re all blocking the door wonЂ™t you please let me in

Oh you unfortunate few

Stuck in your special space

IЂ™m here on my own though IЂ™m not alone

It feels like a miserable place

At first you remember but then you forget

And once IЂ™m forgotten you canЂ™t get me back

IЂ™m knocking the door but nobody hears

IЂ™m banging it down wonЂ™t you answer it please

And nobodyЂ™s asking for more

NobodyЂ™s looking for anything

Nobody wants me to say a thing

Nobody misses the missing

Ascend or Descend

Upon a plot with the same ending

My timingЂ™s no good

But it saves me from troubles ahead

But you might not be figured with eyes

Might not be figured with ears

Might not be something to figure at all

Until you are actually here

IЂ™ve gone back on my words which constantly change

I believe what I mean at the time that I say them

IЂ™m climbing a wall of infinite height

I couldnЂ™t go through, though I try as I might

TheyЂ™re telling me fictional distractions

Fictional stories

I have heard enough of these

Is anybody missing me?

Oh, jullie ongelukkigen

Niemand luistert naar mij

Het kwam op een moment dat ik net begon

Om iets interessants te zeggen

Opborrelende gedachten Ik heb veel nagedacht

Maar ik schrijf ze niet met een glimlach op

Meer een frons als ik naar beneden kijk

Geen pen in mijn zak geen zakken om te vullen

Veel te lang geleden waren mijn kansen klein

Ik klop op de deur, maar ze laten me niet binnen

Configureren waarom neemt de eigenzinnigheid van de gril

Jullie blokkeren allemaal de deur, wil je me alsjeblieft binnenlaten?

Oh, jullie ongelukkigen

Vast in je speciale ruimte

Ik ben hier alleen, hoewel ik niet alleen ben

Het voelt als een ellendige plek

Eerst onthoud je, maar dan vergeet je

En als ik het eenmaal ben vergeten, kun je me niet terugkrijgen

Ik klop op de deur, maar niemand hoort het

Ik sla het neer, wil je het alsjeblieft niet beantwoorden?

En niemand vraagt ​​om meer

Niemand zoekt iets

Niemand wil dat ik iets zeg

Niemand mist de vermisten

Opstijgen of afdalen

Op een plot met hetzelfde einde

Mijn timing is niet goed

Maar het verlost me van toekomstige problemen

Maar je wordt misschien niet gezien met ogen

Misschien niet met oren te bedenken

Misschien helemaal niet iets om te bedenken

Totdat je hier echt bent

Ik ben teruggekomen op mijn woorden die voortdurend veranderen

Ik geloof wat ik bedoel op het moment dat ik ze zeg

Ik beklim een ​​muur van oneindige hoogte

Ik kon er niet doorheen gaan, hoewel ik mijn best zou doen

Ze vertellen me fictieve afleidingen

fictieve verhalen

Ik heb er genoeg van gehoord

Mist iemand me?