James Larkin - The Davitts

In Dublin City in 1914 the boss was rich and the poor were slaves

The women working and the children hungry then on came Larkin like a mighty wave

The workers cringed when the boss man thundered seventy hours was their weekly

chore

They asked for little and less was granted lest getting little they’d asked for

more

Then came Larkin in 1914 a mighty man with a mighty tongue

The voice of labour the voice of justice and he was gifted, he was young

God sent Larkin in 1914 a labor man with a union tongue

He raised the workers and gave them courage he was their hero and a workers son

It was in August the boss man told us no union man for them could work

We stood by Larkin and told the boss man we’d fight or die but we’d never shirk

Eight months we fought eight months we starved we stood by Larkin through thick

and thin

But foodless homes and the crying children, they broke our hearts and we could

not win

When Larkin left us we seemed defeated the night was black for the working man

But on came Connolly came with new hope and counsel his motto was we’ll rise

again

In 1916 in Dublin City the English army burnt our town

They shelled the buildings and shot our leaders the harp was buried beneath the

crown

They shot McDermott and Pearse and Plunkett they shot McDonagh Ceannt and

Clarke the brave

From bleak Kilmanham they took their bodies to Arbour hill to a quicklime grave

Last of all of the seven leaders they shot down James Connolly

The voice of labour the voice of justice gave his life that we might be free

In Dublin City in 1914 was de baas rijk en de armen slaven

De vrouwen die aan het werk waren en de kinderen die honger hadden, kwam Larkin als een machtige golf

De arbeiders kromp ineen toen de baas 70 uur donderde, was hun wekelijkse

klus

Ze vroegen weinig en er werd minder gegund om niet weinig te krijgen waar ze om hadden gevraagd

meer

Toen kwam Larkin in 1914 een machtige man met een machtige tong

De stem van de arbeid de stem van gerechtigheid en hij was begaafd, hij was jong

God stuurde Larkin in 1914 een arbeider met een vakbondstaal

Hij voedde de arbeiders op en gaf ze moed, hij was hun held en een arbeiderszoon

Het was in augustus dat de baas ons vertelde dat geen vakbondsman voor hen kon werken

We stonden bij Larkin en zeiden tegen de baas dat we zouden vechten of sterven, maar we zouden ons nooit onttrekken

Acht maanden hebben we gevochten, acht maanden hebben we uitgehongerd, we hebben Larkin door dik gestaan

en dun

Maar voedselloze huizen en de huilende kinderen, ze braken ons hart en we konden...

niet winnen

Toen Larkin ons verliet, leken we verslagen, de nacht was zwart voor de werkende man

Maar toen kwam Connolly met nieuwe hoop en raad, zijn motto was we zullen opstaan

nog een keer

In 1916 verbrandde het Engelse leger in Dublin City onze stad

Ze beschoten de gebouwen en schoten onze leiders neer, de harp lag begraven onder de...

kroon

Ze schoten McDermott en Pearse en Plunkett neer, ze schoten McDonagh Ceannt en...

Clarke de dappere

Van het sombere Kilmanham namen ze hun lichamen mee naar Arbour Hill naar een snel kalkgraf

Als laatste van alle zeven leiders schoten ze James Connolly neer

De stem van de arbeid de stem van de gerechtigheid gaf zijn leven opdat we vrij zouden zijn