Untitled - The Cure

Hopelessly adrift in the eyes of the ghost again

Down on my knees and my hands in the air again

Pushing my face in the memory of you again

But I never know if it’s real

Never know how I wanted to feel

Never quite said what I wanted to say to you

Never quite managed the words to explain to you

Never quite knew how to make them believable

And now the time has gone

Another time undone

Never quite said what I wanted to say to you

Never quite managed the words to explain to you

Never quite knew how to make them believable

And now the time has gone

Another time undone

Hopelessly fighting the devil futility

Feeling the monster climb deeper inside of me

Feeling him gnawing my heart away hungrily

I’ll never lose this pain

Never dream of you again

Weer hopeloos op drift in de ogen van de geest

Op mijn knieën en mijn handen weer in de lucht

Ik duw mijn gezicht weer in de herinnering aan jou

Maar ik weet nooit of het echt is

Nooit weten hoe ik me wilde voelen

Ik heb nooit echt gezegd wat ik tegen je wilde zeggen

Ik heb de woorden nooit helemaal aan je kunnen uitleggen

Nooit echt geweten hoe je ze geloofwaardig moest maken

En nu is de tijd voorbij

Nog een keer ongedaan gemaakt

Ik heb nooit echt gezegd wat ik tegen je wilde zeggen

Ik heb de woorden nooit helemaal aan je kunnen uitleggen

Nooit echt geweten hoe je ze geloofwaardig moest maken

En nu is de tijd voorbij

Nog een keer ongedaan gemaakt

Hopeloos vechten tegen de zinloosheid van de duivel

Het monster dieper in mij voelen klimmen

Voel hem hongerig aan mijn hart knagen

Ik zal deze pijn nooit verliezen

Nooit meer van je dromen