Three - The Cure

«No,"I said, my face close to the ground, «I'll stay as I am.»

«You really can annoy a person, I must say.

Such a waste of time!

Come on, put an end to it.»

«The way you shout!

In the quiet of the night!"I said.

«Just as you like,"he added.

But wheeling suddenly around, he looked at me — I hadn’t quite finished yet —

and said: «What's this?

You’re all crooked!

What on earth are you up to?»

«Quite right.

You’re very observant,"said I, my head on the seam of his

trousers, which was why I couldn’t look up properly.

I won’t scream, I’ll just stare at him as long as my eyes can stand it.

«Well?"he said.

«Well?"he said.

«Well?"he said.

"Nee," zei ik, met mijn gezicht dicht bij de grond, "ik blijf zoals ik ben."

«Je kunt iemand echt irriteren, moet ik zeggen.

Zo'n tijdverspilling!

Kom op, maak er een einde aan.»

«Zoals je schreeuwt!

In de stilte van de nacht!' zei ik.

'Zoals je wilt', voegde hij eraan toe.

Maar hij draaide zich plotseling om en keek me aan - ik was nog niet helemaal klaar -

en zei: «Wat is dit?

Jullie zijn allemaal krom!

Waar ben je in hemelsnaam mee bezig?»

"Juist.

Je bent erg oplettend," zei ik, mijn hoofd op de naad van zijn...

broek, waardoor ik niet goed kon kijken.

Ik zal niet schreeuwen, ik zal gewoon naar hem staren zolang mijn ogen het kunnen uitstaan.

'Nou?' zei hij.

'Nou?' zei hij.

'Nou?' zei hij.