Possession - The Cure

The other one feeds on my hesitation

Grows inside of my trepidation

Buries his claws in my dislocation

I whisper your name to lose control

I take a step and over my shoulder

His roll-white eyes shine wilder and bolder

His snow-white thighs press closer and colder

Murmur in me to let him go

The other one thrives on my desperation

Fills me up with my intoxication

Sinks his teeth in my deviation

Suffering me to lose control

Hold my mouth, taste his breath

Hissing, breathing are the same

Snakes its sound inside my head

Sickening me to let him go

I take a step and over my shoulder

His pain-white eyes shine wilder and bolder

His stain-white thighs press closer and colder

Murdering me to let him go

I try to resist the gruesome kiss

I twist to deny the blood-hot bliss

But I always feel myself becoming him

And the last thing I remember

It isn’t me, it isn’t me, it isn’t me

But then it never is…

De andere voedt zich met mijn aarzeling

Groeit in mijn schroom

Begraaft zijn klauwen in mijn ontwrichting

Ik fluister je naam om de controle te verliezen

Ik zet een stap en over mijn schouder

Zijn rolwitte ogen glanzen wilder en brutaler

Zijn sneeuwwitte dijen drukken dichter en kouder

Murmur in mij om hem te laten gaan

De andere gedijt op mijn wanhoop

Vult me ​​met mijn dronkenschap

Zet zijn tanden in mijn afwijking

Lijden dat ik de controle verlies

Houd mijn mond, proef zijn adem

Sissen, ademen zijn hetzelfde

Slangen zijn geluid in mijn hoofd

Maakt me misselijk om hem te laten gaan

Ik zet een stap en over mijn schouder

Zijn pijnwitte ogen glanzen wilder en brutaler

Zijn vlek-witte dijen drukken dichter en kouder

Mij ​​vermoorden om hem te laten gaan

Ik probeer de gruwelijke kus te weerstaan

Ik draai om de bloedhete gelukzaligheid te ontkennen

Maar ik voel me altijd hem worden

En het laatste wat ik me herinner

Ik ben het niet, ik ben het niet, ik ben het niet

Maar dan is het nooit...