A Pink Dream - The Cure

Rio sunrise

Sucking on a straw

I rub my head

And stagger out the door

And head into the bright new

Beautiful day

And the way she pulls me in

Sucks my breath away

I asked her for some time

And she just made me it

I asked her maybe why?

And she just gave me it

Never smile never stare

She doesn’t seem to care at all

Never cry never scream

She doesn’t really seem

To need me at all…

Fourteen weeks I stay away from home

A hundred days a part of me unknown

A part in pink

And perfect moments play

And as a wonder of the world

She sucks my breath away

I asked her for some time

And she just made me it

I asked her maybe why?

And she just gave me it

So I asked her could be heaven?

And she just prayed me it…

She didn’t want to know my name

She didn’t want to know

How long we had together

Spending time as if

Tomorrow never comes

I didn’t want to know the end

I didn’t want to go but

Slowly found me home again

And slow again tomorrow comes…

But it was all so far away

And so long ago

I hardly ever think about her anymore

Except sometimes

When the summer twilight breeze

Carries me the scent of faraway rain

I remember…

And she still sucks my breath away

Rio zonsopgang

Zuigen op een rietje

ik wrijf over mijn hoofd

En strompel de deur uit

En ga het heldere nieuwe in

Mooie dag

En de manier waarop ze me naar binnen trekt

Zuigt mijn adem weg

Ik heb haar een tijdje gevraagd

En ze heeft het net voor mij gemaakt

Ik vroeg haar misschien waarom?

En ze gaf me het gewoon

Nooit lachen, nooit staren

Het lijkt haar helemaal niets te schelen

Nooit huilen, nooit schreeuwen

Ze lijkt niet echt

Om me helemaal nodig te hebben...

Veertien weken blijf ik weg van huis

Honderd dagen een deel van mij onbekend

Een deel in roze

En perfecte momenten spelen

En als een wereldwonder

Ze zuigt mijn adem weg

Ik heb haar een tijdje gevraagd

En ze heeft het net voor mij gemaakt

Ik vroeg haar misschien waarom?

En ze gaf me het gewoon

Dus ik vroeg haar dat de hemel kon zijn?

En ze bad het me gewoon...

Ze wilde mijn naam niet weten

Ze wilde het niet weten

Hoe lang we samen waren?

Tijd doorbrengen alsof

Morgen komt nooit

Ik wilde het einde niet weten

Ik wilde niet gaan, maar

Ik vond me langzaam weer thuis

En morgen komt langzaam weer...

Maar het was allemaal zo ver weg

En zo lang geleden

Ik denk bijna nooit meer aan haar

behalve soms

Wanneer de zomerse schemerbries

Draagt ​​me de geur van verre regen

Ik herinner…

En ze zuigt nog steeds mijn adem weg