Damnaged - The Color Morale

Family life.

It’s like puzzle pieces disconnected.

Pictures frames will never find.

This broken home my demons still reside.

You would think we could have lived together with all this hell inside.

Mother, I just needed you to know.

Something good grew out from all of the cracks inside our broken home.

I am a lonely soul, a kid flying his kite alone.

Or am I just a head in the clouds, welcoming wind every time there’s a storm?

Where do I go now?

I grew up in a house God built with the devils blueprints with no foundation

found.

I went to hell to have some words with the devil about what he did,

but it was empty.

Everyone moved out.

Mother, I just needed you to know

Something good grew out from all of the cracks inside our broken home.

And father, I needed you the most

But I’m still a kid in aging skin, a hypocrite trying to grow.

Every time I try

To bury the wreckage of that old house in my mind.

I see the same crow on the power line.

He could have flown to any other home,

But he’ll never stop chasing mine.

He’ll never stop chasing mine.

It’s a strange kind of comfort

Learning to always love

The cracks inside broken homes.

Mother, I just needed you to know

Something good grew out from all of the cracks in our broken home.

And father, I needed you the most,

But I’m still a kid in aging skin, and I will always love you both.

Gezinsleven.

Het is alsof puzzelstukjes losgekoppeld zijn.

Fotolijsten zullen nooit vinden.

In dit gebroken huis wonen mijn demonen nog steeds.

Je zou denken dat we samen hadden kunnen leven met al die hel erin.

Moeder, ik wilde dat je het gewoon wist.

Er groeide iets goeds uit alle scheuren in ons kapotte huis.

Ik ben een eenzame ziel, een kind dat alleen met zijn vlieger vliegt.

Of ben ik gewoon een hoofd in de wolken en verwelkom ik wind elke keer als er een storm is?

Waar moet ik nu heen?

Ik ben opgegroeid in een huis dat God zonder fundament bouwde met de duivelsblauwdrukken

gevonden.

Ik ging naar de hel om wat met de duivel te praten over wat hij deed,

maar het was leeg.

Iedereen is verhuisd.

Moeder, ik wilde je even laten weten

Er groeide iets goeds uit alle scheuren in ons kapotte huis.

En vader, ik heb je het meest nodig

Maar ik ben nog steeds een kind met een ouder wordende huid, een hypocriet die probeert te groeien.

Elke keer als ik het probeer

Om het wrak van dat oude huis in mijn gedachten te begraven.

Ik zie dezelfde kraai op de hoogspanningslijn.

Hij had naar elk ander huis kunnen vliegen,

Maar hij zal nooit stoppen met het achtervolgen van de mijne.

Hij zal nooit stoppen de mijne te achtervolgen.

Het is een vreemd soort comfort

Leren om altijd lief te hebben

De scheuren in kapotte huizen.

Moeder, ik wilde je even laten weten

Er groeide iets goeds uit alle scheuren in ons kapotte huis.

En vader, ik heb je het meest nodig,

Maar ik ben nog steeds een kind met een ouder wordende huid, en ik zal altijd van jullie allebei houden.