Homebound - The Cold Harbour

Through the hard times, you have always been there for me

Colder and colder my heart starts to sink

Deeper and deeper till I can’t even think

On the crisp morning you spoke the words «See you soon»

But with regret, I knew it wasn’t true

Black and blue

The only colours that run true

All of the things we have been through

Treasuring the final goodbye that never came

Red bricks turn to black

That light that will never be found

I’m homebound

Door de moeilijke tijden ben je er altijd voor me geweest

Kouder en kouder begint mijn hart te zinken

Dieper en dieper tot ik niet eens meer kan denken

Op de frisse ochtend sprak je de woorden «Tot ziens»

Maar met spijt wist ik dat het niet waar was

Zwart en blauw

De enige kleuren die echt uitkomen

Alle dingen die we hebben meegemaakt

Koester het laatste afscheid dat nooit kwam

Rode stenen worden zwart

Dat licht dat nooit zal worden gevonden

ik ben aan huis gebonden