Train - The Clarks

They grew up in the shadow of the armory

Land of freedom right out their back door

Brothers near the middle of the century

One of them had to go and fight the war

Somebody had to go and fight the war

And the train goes…

So he left upon the rails toward Ohiopyle

Youghiogheny flows around the bend

He told his mother someday he’d be coming home

The medals shine and the stars never end

But nobody counts on scars that never mend

And the train goes…

Cast iron wheels go hungry in the fields

Searching for that silver line a long, long way to go

Cast iron hearts go hungry for spare parts

Searching for a hand to hold on late night radio

He flew missions out of London into Germany

In letters she read once then locked away

With a picture of him smiling at the armory

The colors in that flag all washed away

It’s just black and white and a hundred shades of gray

And the train goes…

That’s the way it goes

Ze groeiden op in de schaduw van de wapenkamer

Land van vrijheid recht uit hun achterdeur

Brothers rond het midden van de eeuw

Een van hen moest de oorlog gaan voeren

Iemand moest de oorlog gaan voeren

En de trein gaat...

Dus vertrok hij op de rails richting Ohiopyle

Youghiogheny stroomt rond de bocht

Hij vertelde zijn moeder dat hij op een dag naar huis zou komen

De medailles schitteren en de sterren eindigen nooit

Maar niemand rekent op littekens die nooit genezen

En de trein gaat...

Gietijzeren wielen verhongeren in de velden

Zoeken naar die zilveren lijn is een lange, lange weg te gaan

Gietijzeren harten hongeren naar reserveonderdelen

Op zoek naar een hand om vast te houden op de nachtelijke radio

Hij vloog missies vanuit Londen naar Duitsland

In brieven die ze een keer las en daarna opgesloten

Met een foto van hem lachend naar de wapenkamer

De kleuren in die vlag zijn allemaal weggespoeld

Het is gewoon zwart en wit en honderd grijstinten

En de trein gaat...

Zo gaat dat