Tangled up in Blue - The Charlie Daniels Band

Early one mornin' the sun was shinin'

I was layin' in bed

Wondrin' if she’d changed at all

If her hair was still red

Her folks they said our lives together

Sure was gonna be rough

They never did like

Mama’s homemade dress

Papa’s bank book wasn’t big enough

And I was standin' on the side of the road

Rain fallin' on my shoes

Heading out for the east coast

Lord knows I’ve paid some dues

Gettin' through

Tangled up in blue

She was married when we first met

Soon to be divorced

I helped her out of a jam I guess

But I used a little too much force

We drove that car as far as we could

Abandoned it out west

Split up on a dark sad night

Both agreeing it was best

She turned around to look at me

As I was walkin' away

I heard her say over my shoulder

We’ll meet again some day

On the avenue

Tangled up in blue

I had a job in the great north woods

Working as a cook for a spell

But I never did like it all that much

And one day the axe just fell

So I drifted down to New Orleans

Where I was looking for to be employed

Workin' for a while on a fishin' boat

Right outside of Delacroix

But all the while I was alone

The past was close behind

I seen a lot of women

But she never escaped my mind

And I just grew

Tangled up in blue

She was workin' in a topless place

And I stopped in for a beer

I just kept lookin' at the side of her face

In the spotlight so clear

And later on as the crowd thinned out

I’s just about to do the same

She was standing there in back of my chair

Said to me, Don’t I know your name?

I muttered somethin' under my breath

She studied the lines on my face

I must admit I felt a little uneasy

When she bent down to tie the laces

Of my shoe

Tangled up in blue

Op een vroege ochtend scheen de zon

Ik lag in bed

Vraag me af of ze überhaupt was veranderd

Als haar haar nog steeds rood was

Haar ouders zeiden dat onze levens samen waren

Het zou zeker ruig zijn

Ze vonden het nooit leuk

Mama's zelfgemaakte jurk

Papa's bankboek was niet groot genoeg

En ik stond aan de kant van de weg

Regen valt op mijn schoenen

Op weg naar de oostkust

God weet dat ik wat contributie heb betaald

Doorkomen

Verstrikt in blauw

Ze was getrouwd toen we elkaar voor het eerst ontmoetten

Binnenkort scheiden

Ik heb haar uit de problemen geholpen, denk ik

Maar ik gebruikte een beetje te veel kracht

We hebben die auto zover mogelijk gereden

Ik heb het verlaten in het westen

Opgesplitst op een donkere droevige nacht

Beiden waren het erover eens dat het het beste was

Ze draaide zich om om naar mij te kijken

Terwijl ik wegliep

hoorde ik haar over mijn schouder zeggen

We zullen elkaar ooit weer ontmoeten

Op de laan

Verstrikt in blauw

Ik had een baan in de Great North Woods

Voor een tijdje als kok werken

Maar ik vond het nooit zo leuk

En op een dag viel de bijl gewoon

Dus dreef ik naar New Orleans

Waar ik naar op zoek was om te werken

Een tijdje aan het werk op een vissersboot

Net buiten Delacroix

Maar al die tijd was ik alleen

Het verleden lag dicht achter

Ik heb veel vrouwen gezien

Maar ze is nooit aan mijn gedachten ontsnapt

En ik ben gewoon gegroeid

Verstrikt in blauw

Ze werkte op een topless plek

En ik stopte voor een biertje

Ik bleef maar naar de zijkant van haar gezicht kijken

In de schijnwerpers zo duidelijk

En later toen de menigte dunner werd

Ik sta op het punt hetzelfde te doen

Ze stond daar achterin mijn stoel

Zei tegen me: ken ik je naam niet?

Ik mompelde iets onder mijn adem

Ze bestudeerde de lijnen op mijn gezicht

Ik moet toegeven dat ik me een beetje ongemakkelijk voelde

Toen ze bukte om de veters te strikken

Van mijn schoen

Verstrikt in blauw