Perfume Garden - The Chameleons

You can shake your hips, you can seal your lips

I can make that trip

And all life’s fears could invade my ears

I can handle it

I can call on a friend and remember the faces

We wore at school

Making the madness and solitary sadness

A friendly fool

I thought of stories they told us long ago

Of how the world was a perfume garden

I haven’t yet learned to tame the creature there

And that at least I think is something good

All across the town and across the street

You could feel the heat

Let me tell you, friend, they could hardly wait

To mark your sheet

It was maximum joy for the men they employed

To hold you down

Well, I hope now you know that this isn’t the bliss

That you thought you’d found

Endless emptiness, endless ringing bells

I couldn’t show you but I’d hoped to one day

A pretty promise to teach the tender child

To welcome madness every Monday

Beck-beck-beckon the call

Didn’t seem to matter at all

Beck-beck-beckon the call

Told us how to conquer it all

Beck-beck-beckon the call

Didn’t seem to matter at all

Beck-beck-beckon the call

Told us how to conquer it all

You can shake your hips, you can seal your lips

I can make that trip

And all life’s fears could invade my ears

I can handle it

I can call on a friend, I can laugh with friends

That I’ve known since school

Making the madness and solitary sadness

A friendly fool

Beck-beck-beckon the call

They taught us how to conquer it all

Beck-beck-beckon the call

These children have nothing at all

Listening hard for the voice of the child

I thought I heard an alarm bell ringing

Pulled from my sleep by invisible hands

The gentle sound of a lady singing

Listening hard for the voice of the child

I thought I heard an alarm bell ringing

Pulled from my sleep by invisible hands

The gentle sound of a lady singing

Je kunt je heupen schudden, je kunt je lippen verzegelen

Ik kan die reis maken

En alle angsten van het leven kunnen mijn oren binnendringen

Ik kan het aan

Ik kan een vriend bellen en de gezichten onthouden

We droegen op school

Het maken van de waanzin en eenzaam verdriet

Een vriendelijke dwaas

Ik dacht aan verhalen die ze ons lang geleden vertelden

Van hoe de wereld een parfumtuin was

Ik heb nog niet geleerd om het wezen daar te temmen

En dat vind ik tenminste iets goeds

Overal in de stad en aan de overkant van de straat

Je kon de hitte voelen

Laat me je vertellen, vriend, ze konden bijna niet wachten

Je blad markeren

Het was maximale vreugde voor de mannen die ze in dienst hadden

Om je tegen te houden

Nou, ik hoop dat je nu weet dat dit niet het geluk is

Die je dacht gevonden te hebben

Eindeloze leegte, eindeloze bellen rinkelen

Ik kon het je niet laten zien, maar ik had gehoopt dat op een dag

Een mooie belofte om het tedere kind te leren

Om elke maandag waanzin te verwelkomen

Beck-beck-wenk de oproep

Het leek helemaal niet uit te maken

Beck-beck-wenk de oproep

Vertelde ons hoe we alles konden overwinnen

Beck-beck-wenk de oproep

Het leek helemaal niet uit te maken

Beck-beck-wenk de oproep

Vertelde ons hoe we alles konden overwinnen

Je kunt je heupen schudden, je kunt je lippen verzegelen

Ik kan die reis maken

En alle angsten van het leven kunnen mijn oren binnendringen

Ik kan het aan

Ik kan een vriend bellen, ik kan lachen met vrienden

Dat weet ik al sinds school

Het maken van de waanzin en eenzaam verdriet

Een vriendelijke dwaas

Beck-beck-wenk de oproep

Ze hebben ons geleerd hoe we alles kunnen overwinnen

Beck-beck-wenk de oproep

Deze kinderen hebben helemaal niets

Hard luisteren naar de stem van het kind

Ik dacht dat ik een alarmbel hoorde rinkelen

Uit mijn slaap gehaald door onzichtbare handen

Het zachte geluid van een zingende dame

Hard luisteren naar de stem van het kind

Ik dacht dat ik een alarmbel hoorde rinkelen

Uit mijn slaap gehaald door onzichtbare handen

Het zachte geluid van een zingende dame