Calling Me - The Cataracs

I try to say what’s never said

Spend too much time in my head

Baby, tell me, is it real?

I drink a lot so I can’t tell

Sometimes I wonder if all the things we say

Were at just in the moment or do we really feel this way?

I feel I’m slipping and I’m falling, falling, falling

I send away, but they keep calling, calling, calling

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

I waited like a fool, you make it so cold

And you played it so cool

It’s thought romance

It’s more enough, I can understand

Sometimes I wonder if all the things we say

Were at just in the moment or do we really feel this way?

I feel I’m slipping and I’m falling, falling, falling

I send away but they keep calling, calling, calling

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me, me, me, me, me

They keep calling me

They keep calling me

Ik probeer te zeggen wat nooit is gezegd

Te veel tijd in mijn hoofd doorbrengen

Schat, vertel me eens, is het echt?

Ik drink veel, dus ik weet het niet

Soms vraag ik me af of alle dingen die we zeggen?

Waren we in het moment of voelen we ons echt zo?

Ik voel dat ik uitglijd en ik val, val, val

Ik stuur weg, maar ze blijven bellen, bellen, bellen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ik wachtte als een dwaas, je maakt het zo koud

En je hebt het zo cool gespeeld

Het is dacht romantiek

Het is meer genoeg, ik kan het begrijpen

Soms vraag ik me af of alle dingen die we zeggen?

Waren we in het moment of voelen we ons echt zo?

Ik voel dat ik uitglijd en ik val, val, val

Ik stuur weg, maar ze blijven bellen, bellen, bellen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven mij, mij, mij, mij, mij noemen

Ze blijven me bellen

Ze blijven me bellen