A Lament - The Body

To climb these stairs again, bearing a tray

Might be to find you pillowed with your books

Your inventories listing gowns and frocks

As if preparing for a holiday

Or, turning from the landing, I

Might find my presence watched through your kaleidoscope

A symmetry of husbands

Each redesigned in lovely forms of foresight

Prayer and hope

I climb these stairs a dozen times a day, and

By the open window, wait, looking in at where you died

My hands become a tray

Offering me, my flesh, my soul, my skin

Grief wrongs us so

I stand and wait

And cry for the absurd forgiveness

Not knowing why

Om deze trap opnieuw te beklimmen met een dienblad

Misschien om je te vinden met je boeken

Uw inventarissen met jurken en jurken

Alsof je je voorbereidt op een vakantie

Of, draaiend vanaf de overloop, I

Misschien vind ik mijn aanwezigheid bekeken door je caleidoscoop

Een symmetrie van echtgenoten

Elk opnieuw ontworpen in mooie vormen van vooruitziendheid

Gebed en hoop

Ik beklim deze trappen een tiental keer per dag, en

Wacht bij het open raam en kijk naar waar je stierf

Mijn handen worden een dienblad

Het aanbieden van mij, mijn vlees, mijn ziel, mijn huid

Verdriet doet ons onrecht, dus

Ik sta en wacht

En huilen om de absurde vergeving

Niet wetend waarom