The Wolf of Velvet Fortune - The Beau Brummels

The air is full of strangeness

An unfamiliar breeze blows

From deep within a forest

I think I’ll go to see

What’s this, before me

In shadows where no wind blows

A crying, frightened flower

Without a gentle breeze

She’s crying for the sunlight

That shadow left behind him

She’s crying for the coolness

Of wind she’s never seen

The day is getting longer

The day is slowly dark now

The moon a silver bubble

That watches all it sees

Delight!

Delight!

The wolf of velvet fortune is upon his merry flight

Goodnight!

Goodnight!

He travels in the beauty of the silver-glowing night

Delight…

The flower speaks in silence

She bends herself in sorrow

His eyes behold her wildness

Electrifies the air

He moves the earth around her

Confiding her with whispers

He takes her from the shadows

And thickness that is there

Swiftly!

Swiftly!

Through the brush and bramble land

Under!

Over!

Flashing in and out, they fly…

Moonlight!

Moonlight!

See the bright star shining so

Clearly!

Clearly!

Floating in the sky…

He brings her to a meadow

Where the grass is tall and waving

A tear comes to her eye

As she looks upon her throne

And in a distant murmur

A breeze begins its blowing

The sun begins its rising

The velvet wolf has flown…

Delight!

Delight!

The wolf of velvet fortune is upon his merry flight

Goodnight!

Goodnight!

He travels in the beauty of the silver-glowing night

Delight…

De lucht is vol vreemdheid

Er waait een onbekende bries

Van diep in een bos

Ik denk dat ik ga kijken

Wat is dit, voor mij?

In schaduwen waar geen wind waait

Een huilende, bange bloem

Zonder een zacht briesje

Ze huilt om het zonlicht

Die schaduw liet hem achter

Ze huilt om de koelte

Van wind heeft ze nog nooit gezien

De dag wordt langer

Het wordt nu langzaam donker

De maan een zilveren bubbel

Dat kijkt naar alles wat het ziet

Vreugde!

Vreugde!

De wolf van fluwelen fortuin is op zijn vrolijke vlucht

Goede nacht!

Goede nacht!

Hij reist in de schoonheid van de zilvergloeiende nacht

Vreugde…

De bloem spreekt in stilte

Ze buigt zich van verdriet

Zijn ogen aanschouwen haar wildheid

Elektriseert de lucht

Hij beweegt de aarde om haar heen

Haar in vertrouwen nemen met fluisteringen

Hij haalt haar uit de schaduw

En dikte die er is

Snel!

Snel!

Door het struikgewas en het braamstruikland

Onder!

Over!

Ze knipperen in en uit, ze vliegen...

Maanlicht!

Maanlicht!

Zie de heldere ster schijnen dus

Duidelijk!

Duidelijk!

Zwevend in de lucht...

Hij brengt haar naar een weide

Waar het gras hoog is en zwaait

Er komt een traan in haar ogen

Terwijl ze naar haar troon kijkt

En in een ver gemompel

Er begint een briesje te waaien

De zon begint op te komen

De fluwelen wolf is gevlogen...

Vreugde!

Vreugde!

De wolf van fluwelen fortuin is op zijn vrolijke vlucht

Goede nacht!

Goede nacht!

Hij reist in de schoonheid van de zilvergloeiende nacht

Vreugde…