Lakes Of Pontchartrain - The Be Good Tanyas

T’was on one bright March morning I bid New Orleans adieu

And I took the rode to Jackson town, me fortune to renew

I cursed all foreign money, no credit could I gain

Which filled me heart with longin' for the Lakes of Pontchartain

I stepped on board of a railroad car beneath the morning sun

And I rode the roads 'til evening and I laid me down again

All strangers here, no friends to me 'til a dark girl towards me came

And I fell in love with a Creole girl from the Lakes of Pontchartrain

I said my pretty Creole girl, me money here’s no good

If it weren’t for the alligators I’d sleep out in the wood

You’re welcome here kind stranger, our house it’s very plain

But we never turn a stranger out at the Lakes of Pontchartrain

She took me to her mummy’s house and she treated me quite well

The hair upon her shoulders in jet black ringlets fell

To try and paint her beauty I’m sure t’would be in vain

So handsome was my Creole girl from the Lakes of Pontchartrain

I asked her if she’d marry me, she’d said it could never be

For she had got another and he was far at sea

She said that she would wait for him and true she would remain

'Til he returned for his Creole girl from the Lakes of Pontchartrain

So fair thee well me bonny o' girl I never see no more

But I’ll ne’er forget your kindness and the cottage by the shore

And at each social gathering a flowin' glass I’ll raise

And drink a health to me Creole girl from the Lakes of Pontchartrain

Op een heldere ochtend in maart heb ik afscheid genomen van New Orleans

En ik nam de rit naar Jackson Town, geluk om te vernieuwen

Ik vervloekte al het buitenlandse geld, ik kon geen krediet krijgen

Die mijn hart vervulde met verlangen naar de meren van Pontchartain

Ik stapte aan boord van een treinwagon onder de ochtendzon

En ik reed de wegen tot de avond en ik legde me weer neer

Alle vreemden hier, geen vrienden voor mij totdat een donker meisje naar mij toe kwam

En ik werd verliefd op een Creools meisje uit de meren van Pontchartrain

Ik zei mijn mooie Creoolse meisje, ik geld hier is niet goed

Als de alligators er niet waren, zou ik in het bos slapen

Je bent hier welkom, vriendelijke vreemdeling, ons huis is heel eenvoudig

Maar we zetten nooit een vreemdeling uit bij de meren van Pontchartrain

Ze nam me mee naar het huis van haar moeder en ze behandelde me heel goed

Het haar op haar schouders in gitzwarte krullen viel

Om te proberen haar schoonheid te schilderen, weet ik zeker dat het tevergeefs zou zijn

Zo knap was mijn Creoolse meisje uit de meren van Pontchartrain

Ik vroeg haar of ze met me wilde trouwen, ze had gezegd dat het nooit kon zijn

Want ze had er nog een en hij was ver op zee

Ze zei dat ze op hem zou wachten en waar ze zou blijven

Tot hij terugkeerde voor zijn Creoolse meisje uit de meren van Pontchartrain

Dus eerlijk gezegd, ik bonny o' girl, ik zie nooit meer

Maar ik zal je vriendelijkheid en het huisje aan de kust nooit vergeten

En bij elke sociale bijeenkomst zal ik een stromend glas heffen

En drink een gezondheid voor me Creools meisje uit de meren van Pontchartrain