One Amongst the Wheat Fields - The Atlas Moth

You breathed through silk again

You lack teeth that match your weakened lungs

A palace melting down to tar

Leaving moments of days

That past me by

Lights out

I’ve abandoned hope

I’ve been left amongst the wheat fields

This fairy tale ends one chapter short

In a blaze of reproach

Without a grand finale

Lights out on us

Je ademde weer door zijde

Je hebt geen tanden die passen bij je verzwakte longen

Een paleis dat smelt tot tar

Momenten van dagen verlaten

Dat ging me voorbij door

Lichten uit

Ik heb de hoop opgegeven

Ik ben achtergelaten tussen de korenvelden

Dit sprookje eindigt een hoofdstuk korter

In een gloed van verwijten

Zonder grote finale

Licht uit bij ons