... Leads To A Lifetime On Mercury - The Atlas Moth

Running out of daylight now

Horizons fade

Blacking out on the curb again

Silver rings the drain

For years

I’ve pushed all aside

To sink further in mercury

Beneath a convex glass

Lies my bitter past

Embrace its hold

And I pity not a fuckin' one

Who choose contempt

I felt the break

Between the earth & sky

Rest your head

I’ve found my solace here

I felt it now

Unplug me from my machine

Let me run

I need to breathe on my own

I’ve played the part

Of walking dead amongst them all

And I’ll never see the light through silver

Nu bijna geen daglicht meer

horizonten vervagen

Weer een black-out op de stoeprand

Zilveren ringen de afvoer

Voor jaren

Ik heb alles opzij geschoven

Om verder weg te zinken in kwik

Onder een bol glas

Ligt mijn bittere verleden

Omarm zijn greep

En het spijt me niet een verdomde

Wie kiest voor minachting?

Ik voelde de pauze

Tussen de aarde en de lucht

Rust je hoofd

Ik heb hier mijn troost gevonden

Ik voelde het nu

Koppel me los van mijn machine

Laat me rennen

Ik moet zelf ademen

Ik heb de rol gespeeld

Van doodlopen tussen hen allemaal

En ik zal nooit het licht door zilver zien