Upon Haunted Battlefields - Thaurorod

Darkness dwells inside my head

I was not aware back then so I couldn’t know

As they fell into my arms

Their blood it left me deep scars

Cold bodies lay upon green fields where once children played

A demon overtook my mind spreading destruction and grief

I can see a child alone screaming in her burning home

I wish I’d died then long ago ‘cause I’m still trapped upon these fields

By light of dawn a thousand men in arms await their leader’s call

And if we stand and they do fall what will we know better then

As they fell into my arms

Their blood it left me deep scars

And as they ran for their lives

My blade did silence their cry but their souls haunts me now.

And as my spirit slowly rises into the sky

I see my life and it fills my whole mind

I have lived deep down in the shadows all these years

The war was something I could never forget

For things I did commit (their faces I see.)

My soul burns eternally.

Duisternis woont in mijn hoofd

Ik wist het toen niet, dus ik kon het niet weten

Toen ze in mijn armen vielen

Hun bloed liet me diepe littekens achter

Koude lichamen lagen op groene velden waar ooit kinderen speelden

Een demon haalde mijn geest in en verspreidde vernietiging en verdriet

Ik zie een kind alleen schreeuwen in haar brandende huis

Ik wou dat ik toen al lang geleden was gestorven, want ik zit nog steeds vast op deze velden

Bij het ochtendgloren wachten duizend gewapende mannen op de oproep van hun leider

En als we staan ​​en ze vallen, wat weten we dan beter?

Toen ze in mijn armen vielen

Hun bloed liet me diepe littekens achter

En terwijl ze renden voor hun leven

Mijn mes deed hun geschreeuw het zwijgen op, maar hun ziel achtervolgt me nu.

En terwijl mijn geest langzaam de lucht in stijgt

Ik zie mijn leven en het vult mijn hele geest

Ik heb al die jaren diep in de schaduw geleefd

De oorlog was iets dat ik nooit zou vergeten

Voor dingen die ik heb begaan (hun gezichten zie ik.)

Mijn ziel brandt voor eeuwig.