To Live and Die in New England / Farther - Terence Ryan

Come back home to the hearth you wallowed

All that time, out your own damn body

Soul worn down to the pavement, bloody

The corner store still takes our rubbish

To the bay state, where we’ll lay down in the ground

To the lady, with a pin stuck in her frown

To the warehouse, allowed for me to dream

To the vibrant college scene

To the addicts coming clean

To the place apart of me

Oh, New England

Our, New England

To live and die in New England

Oh, New England

An autumn paradise

Come back home to the ones who raised you

All that time in the cold, dark basement

All grown up in the face, black and blue

The old red line still takes you where you want to

To the bay state, where we’ll lay down in the ground

To the lady, who grew up by herself

To the shipyard, oh, dad had used his hands

To the Sunday football stands

To the sea wall where I planned

To the place I’ve grown a man

Oh, New England

My New England

To live and die in New England

Oh, New England

An autumn paradise

Faith on its pages

She teared away

What she bound for me

Ah, ah, ah, ah

Wait up for ages

Sheʼs on the way

But hid her crown from me

Ah, ah, ah, ah

Kept her in favor

I call the lady

Back in town again

Ah, ah, ah, ah

Oh, oh, hm, hm

Thinks sheʼs a slave for

The time away

No more frowns, baby

Canʼt stand to think sheʼs farther now

Kom terug naar huis naar de haard waar je je wentelde

Al die tijd, uit je eigen verdomde lichaam

Ziel tot op het trottoir versleten, verdorie

De winkel op de hoek neemt nog steeds ons afval aan

Naar de staat van de baai, waar we in de grond gaan liggen

Aan de dame, met een speld in haar frons

Naar het magazijn, mag ik dromen

Naar de levendige universiteitsscene

Aan de verslaafden die schoon schip maken

Naar de plek naast mij

Oh, New England

Onze, New England

Leven en sterven in New England

Oh, New England

Een herfstparadijs

Kom terug naar huis, naar degenen die je hebben opgevoed

Al die tijd in de koude, donkere kelder

Allemaal volwassen in het gezicht, zwart en blauw

De oude rode lijn brengt je nog steeds waar je heen wilt

Naar de staat van de baai, waar we in de grond gaan liggen

Aan de dame die alleen is opgegroeid

Naar de scheepswerf, oh, vader had zijn handen gebruikt

Naar de zondagse voetbaltribunes

Naar de zeewering waar ik van plan was

Naar de plek waar ik een man ben geworden

Oh, New England

Mijn Nieuw-Engeland

Leven en sterven in New England

Oh, New England

Een herfstparadijs

Geloof op zijn pagina's

Ze scheurde weg

Wat ze voor mij bond

AH ah ah ah

Wacht een eeuwigheid

Ze is onderweg

Maar verborg haar kroon voor mij

AH ah ah ah

Hield haar in het voordeel

Ik bel de dame

Weer terug in de stad

AH ah ah ah

Oh, oh, hm, hm

Denkt dat ze een slaaf is van

De tijd weg

Geen fronsen meer, schat

Ik kan er niet tegen om te denken dat ze nu verder is