Tokspor - Teitur

Vit hava bygt henda stóra býin

Har streymurin ferðast sum eiturkoppaspinn

Fær alt við sum rørir seg á ein og hvønn hátt

Frá harraleysum djórum til tjóvar á nátt

Tokspor røkka víða út og mær leingist heim

At strekkja míni troyttu bein

Fólkini ganga eftir vegnum í frakka

Her hevur verið so kalt at áirnar frysta

Ísurin bítur allastaðni hann kann

Sjálvt tokini venja seg aldrin við kuldan

Klokkan fylgir trúføst við tíðini

Skjótt rými eg herfrá, til gongu um eg má

Mær tørvar at venda aftur til at liva smærri

At vera einsamallur við teimum eg kenni

Har eingin hyggur eftir mær við undran

Har eg dugi fuglanna sang frammanundan

Tokspor finnast ikki har, men eg veit ein veg

Ið tó krevur tolsemi

Vit hava bygt henda stóra býin

Har streams reizen wat gifsumak

Krijgt alles met wat zetten op de een of andere manier

Van haarloze dieren tot dieven in de nacht

Tokspor rookt op veel plaatsen uit en het meisje verlangt naar huis

Om mijn forelbotten te strekken

De mensen lopen in jassen over de weg

Het leger is zo koud geweest dat de rivieren bevriezen

Het ijs bijt overal waar hij weet

Tokini zelf raakt gewend aan het tijdperk van de kou

De klok volgt het nieuws trouw

Ik evacueer snel uit het leger, om zo ver te gaan als ik kan

Mær durft terug te keren naar liva smærri

Om alleen te zijn met teams die ik les geef

Niemand geeft met verwondering om een ​​meisje

Heb ik genoeg van de vogels die vooruit zingen?

Er zijn geen sporen, maar ik ken een manier

Het vereist tolerantie