101 - Tea for two

I’ve been through so many changes:

The sun was black, the moon was red

I am drunk in my desire

Would You try to understand?

I do believe that I cannot receive

I can’t tell You what to do

If I could only find answers to seal my fate

Crystal tears call a blue eyed rain

Press my face against the glas

I wonder how long this one could last

Lying in the sun’s just a nice occupation

I’m lying lazily on a lown

Enjoining the warmth and amazing sounds

Somewhere there with sensual intention

I wish the earth would open and swallow me up

I’m getting lost in the warm, moist ground

More and more I’m sinking deeper

Sun and air are far away

But there’s no need for looking or breathing

More and more, I’m sinking deeper and deeper

The lark’s warble, the streams babble, bees humming

A couple’s chattering, all die away with every inch

No roots, no worms, no need for my clothes

And to get rid of them needs only one thought

More and more, it’s getting colder

Between the devil and the deep blue sea

I can no longer tarry here

I’m leaving my body, a new way to reach an unknown attraction

Somewhere there in the dephts

Ik heb zoveel veranderingen ondergaan:

De zon was zwart, de maan was rood

Ik ben dronken van mijn verlangen

Zou je het proberen te begrijpen?

Ik geloof dat ik niet kan ontvangen

Ik kan je niet vertellen wat je moet doen

Kon ik maar antwoorden vinden om mijn lot te bezegelen

Kristallen tranen noemen een regen met blauwe ogen

Druk mijn gezicht tegen het glas

Ik vraag me af hoe lang deze zou kunnen duren

In de zon liggen is gewoon een fijne bezigheid

Ik lig lui op een laag

Geniet van de warmte en geweldige geluiden

Ergens daar met sensuele intentie

Ik wou dat de aarde zich zou openen en me zou verzwelgen

Ik verdwaal in de warme, vochtige grond

Ik zak steeds dieper weg

Zon en lucht zijn ver weg

Maar kijken of ademen is niet nodig

Ik zak steeds dieper en dieper weg

Het gezang van de leeuwerik, het gekabbel van de beekjes, het gezoem van de bijen

Een stel kletst, ze sterven allemaal met elke centimeter weg

Geen wortels, geen wormen, geen behoefte aan mijn kleren

En om ze kwijt te raken, is er maar één gedachte nodig

Het wordt steeds kouder

Tussen de duivel en de diepblauwe zee

Ik kan hier niet langer blijven

Ik verlaat mijn lichaam, een nieuwe manier om een ​​onbekende attractie te bereiken

Ergens daar in de diepte