Teraz Patrz - Te-Tris, Rzeznik

Pamiętam osiedle, na ławce codziennie

Czekaliśmy na tą szansę codziennie

W pogoni za łatwym hajsem codziennie

Teraz patrz, patrz, patrz!

Pamiętam osiedle, na ławce codziennie

W pogoni za łatwym hajsem codziennie

Czekaliśmy na tą szansę codziennie

Teraz patrz, patrz, patrz!

Nigdy nie marzyłem o fortunie ani o sztabkach złota

Chciałem po prostu coś umieć, zostawić ten rap na blokach

Mój świat na blokach, nie skazi mnie mikroskala

Postpeerelowskie fawele żyją i kwitną nadal

Nie jest mi przykro, wkładam kilka modnych ciuchów

Pamiętam jak zazdrościłem tu spodni i butów

Od ojca dostałem krew, wódę, morfinę

Przetopiłem na sukces rodzinę, czuję że żyje

Alchemik słów, małomiasteczkowy fenomen

Alchemik snów, szkołę życia skończę z dyplomem

Zamkniętych głów nie otworzę, chcą moich zysków

Pierdolę tych typków, stawiam swój Dubaj na klepisku

Skurwysyny patrzą na nas z nienawiścią w oczach

Ich dziewczyny — z dziką iskrą w oczach

Aptaun Baby! My mamy ten styl chłopaku

I zabierzemy ten styl do piachu!

[Verse 2: Te-Tris

Nikt nie boi się patroli, chociaż kilku fiskus zawinął

Jestem ponad tym jak Chrystus nad Rio

Patrz na nadgarstki, nie mam na nich Aldi in Margate

I tak potrafię błogosławić każdy dzień

Mój człowiek Wojtek, pozwól że Cię skrócę do W

Pamiętam jak dzieliliśmy tą jedną bluzę na dwóch

Piliśmy jedną wódę na dwóch, szliśmy z tą wódą na mróz

Myśląc, że w planie nie ujął nas Bóg — mógł

Niejeden mógł i nadal sterczy pod tym ABC

Nasz słownik się tam nie skończył, ja jestem dalej Tet

I znajdę Zet, zawsze zachowam zasadę

«Szanuj ból, który nas chował» my damy radę

Chłopaki z Sikorskiego jak Szczury Tobruku

Urwaliśmy hydrze łeb, ciągniemy ten łeb po bruku

Jak świat zrozumie ten tekst, oddadzą ten tekst do druku

SALUTUJ!