Vilja Lied (Lehár) - Tarja

Es lebt eine Vilja, ein Waldmägdelein,

Ein Jäger erschaut sie im Felsengestein!

Dem Burschen, dem wurde

So eigen zu Sinn,

Er schaute und schaut

auf das Waldmägdlein hin.

Und ein niegekannter Schauder

Fasst den jungen Jägersmann,

Sehnsuchtsvoll fing er still zu seufzen an!

Vilja, o Vilja, Du Waldmägdelein,

Fass mich und lass mich

Dein Trautliebster sein!

Vilja, O Vilja, was tust Du mir an?

Bang fleht ein liebkranker Mann!

Vilja, o Vilja, Du Waldmägdelein,

Fass mich und lass mich

Dein Trautliebster sein!

Vilja, O Vilja, was tust Du mir an?

Bang fleht ein liebkranker Mann!

Das Waldmägdelein streckte

die Hand nach ihm aus

Und zog ihn hinein in ihr felsiges Haus.

Dem Burschen die Sinne vergangen fast sind

So liebt und so küsst gar kein irdisches Kind.

Als sie sich dann satt geküsst

Verschwand sie zu derselben Frist!

Einmal hat noch der Arme sie gegrüsst:

Vilja, o Vilja, Du Waldmägdelein,

Fass mich und lass mich

Dein Trautliebster sein!

Vilja, O Vilja, was tust Du mir an?

Bang fleht ein liebkranker Mann!

Vilja, o Vilja, Du Waldmägdelein,

Fass mich und lass mich

Dein Trautliebster sein!

Vilja, O Vilja, was tust Du mir an?

Bang fleht ein liebkranker Mann!

Bang fleht ein liebkranker Mann!

Daar woont een Vilja, een klein bosmeisje,

Een jager ziet ze in de rotsen!

De man die was

Zo eigenaardig aan het gevoel,

Hij keek en kijkt

richting het kleine bosmeisje.

En een ongekende huivering

Grijp de jonge jager

Verlangend begon hij stilletjes te zuchten!

Vilja, oh Vilja, jij kleine bosmaagd,

pak me en laat me

wees je lieverd!

Vilja, o Vilja, wat doe je me aan?

Bang smeekt een verliefde man!

Vilja, oh Vilja, jij kleine bosmaagd,

pak me en laat me

wees je lieverd!

Vilja, o Vilja, wat doe je me aan?

Bang smeekt een verliefde man!

Het kleine bosmeisje strekte zich uit

voor hem uitdelen

En trok hem in haar rotsachtige huis.

De jongen is bijna zijn verstand kwijt

Geen aards kind houdt zo van en kust zo.

Toen ze vervolgens hun buik kusten

Ze verdween op dezelfde deadline!

Eens begroette de arme man haar:

Vilja, oh Vilja, jij kleine bosmaagd,

pak me en laat me

wees je lieverd!

Vilja, o Vilja, wat doe je me aan?

Bang smeekt een verliefde man!

Vilja, oh Vilja, jij kleine bosmaagd,

pak me en laat me

wees je lieverd!

Vilja, o Vilja, wat doe je me aan?

Bang smeekt een verliefde man!

Bang smeekt een verliefde man!