Forgotten - Tanya Chua

Funny how long it’s been

Since the day you even noticed

We don’t have around anymore

And the days go by

Like the water that runs dry

And the years went by

I can’t imagine what went wrong

Last night I heard the piano playing

You should lave been there anyway

And I was in my best blue satin

You should have seen me anyway

Didn’t we used to think no one can

But us baby?

So what does it mean to you now

Remembering me seems so hard for you

Now lately

So how do you plead?

How many times do we all cherish

How little things are meant to be

How many times do we remember

They’re the ones who make who we are

Grappig hoe lang het geleden is

Sinds de dag dat je het zelfs opmerkte

We hebben er geen meer in de buurt

En de dagen gaan voorbij

Zoals het water dat opdroogt

En de jaren gingen voorbij

Ik kan me niet voorstellen wat er mis ging

Gisteravond hoorde ik de piano spelen

Je had er toch moeten zijn

En ik was in mijn beste blauwe satijn

Je had me toch moeten zien

Dachtden we niet dat niemand dat kan?

Maar wij, schat?

Dus wat betekent het nu voor jou?

Mij ​​herinneren lijkt zo moeilijk voor je

Nu de laatste tijd

Dus hoe pleit je?

Hoe vaak koesteren we allemaal?

Hoe kleine dingen bedoeld zijn te zijn

Hoe vaak herinneren we ons?

Zij zijn degenen die maken wie we zijn