Дышу тобой - T1One

Припев:

Я помню нашу страсть и запах твоей кожи, как первый раз коснулся этих теплых

губ.

И пусть порой бывает нам необъяснимо сложно.

Малыш, дышу тобой, хоть иногда

бываю груб.

Я помню нашу страсть и запах твоей кожи, как первый раз коснулся этих теплых

губ.

И пусть порой бывает нам необъяснимо сложно.

Малыш, дышу тобой, хоть иногда

бываю груб.

Я помню нашу страсть и запах твоей кожи, как первый раз коснулся этих теплых

губ.

И пусть порой бывает нам необъяснимо сложно.

Малыш, дышу тобой, хоть иногда

бываю груб.

При нашей первой встрече я подумал: ведь она та, о ком я невыносимо мечтал.

С того момента сердце бьется сильно по другому.

Смотрю в твои глаза и понимаю,

что пропал.

И, засыпая знаю, то, что вновь тебя увижу.

Представлю, что мы вместе,

ты подходишь ближе.

Без тебя с ума сойду, над пропастью хожу, «Но это не взаимно» — все время я

твержу.

Свиданий и прогулок ты со мною не хотела.

И встреч, которых так желал,

ты тоже не ждала.

В глаза, что влюблены, боялась, почти не смотрела, ведь думала, что это просто

моя игра.

И таяли надежды на ответную любовь, хотел забыть о ней, зажить, как прежде,

дальше вновь.

Исчез, пропал — никто не знает как, куда.

Она расстроилась, подумала: «Опять одна».

Припев:

Я помню нашу страсть и запах твоей кожи, как первый раз коснулся этих теплых

губ.

И пусть порой бывает нам необъяснимо сложно.

Малыш, дышу тобой, хоть иногда

бываю груб.

Я помню нашу страсть и запах твоей кожи, как первый раз коснулся этих теплых

губ.

И пусть порой бывает нам необъяснимо сложно.

Малыш, дышу тобой, хоть иногда

бываю груб.

Но, видимо, амуру было так угодно, чтоб их сердца навек соединились.

Они опять столкнулись на Садовой, он думал, что она ему приснилась.

Взяв за руки, он тихо ей сказал: «Прости, что так надолго неожиданно пропал

Хочу, чтоб знала — я с тобою вечно навсегда.

И я буду счастлив, если скажешь:

Да».

Она вздохнула, прошептала, чуть дыша: «Ты будешь удивлен, но да да, да!

И, если хочешь, мы сейчас с тобой от всех сбежим, когда ты рядом,

все внутри пылает и дрожит».

И ценятся мгновения, которые невинны и они греются под мягким пледом у камина.

И те мечты, что казались недостижимы, в трубу печную летят вместе с сизым дымом.

Припев:

Я помню нашу страсть и запах твоей кожи, как первый раз коснулся этих теплых

губ.

И пусть порой бывает нам необъяснимо сложно.

Малыш, дышу тобой, хоть иногда

бываю груб.

Я помню нашу страсть и запах твоей кожи, как первый раз коснулся этих теплых

губ.

И пусть порой бывает нам необъяснимо сложно.

Малыш, дышу тобой, хоть иногда

бываю груб.

Refrein:

Ik herinner me onze passie en de geur van je huid, de eerste keer dat ik deze warm aanraakte

lippen.

En laat het ons soms onverklaarbaar moeilijk maken.

Schat, ik adem je, tenminste soms

Ik ben onbeleefd.

Ik herinner me onze passie en de geur van je huid, de eerste keer dat ik deze warm aanraakte

lippen.

En laat het ons soms onverklaarbaar moeilijk maken.

Schat, ik adem je, tenminste soms

Ik ben onbeleefd.

Ik herinner me onze passie en de geur van je huid, de eerste keer dat ik deze warm aanraakte

lippen.

En laat het ons soms onverklaarbaar moeilijk maken.

Schat, ik adem je, tenminste soms

Ik ben onbeleefd.

Bij onze eerste ontmoeting dacht ik: zij is tenslotte degene van wie ik ondraaglijk heb gedroomd.

Vanaf dat moment klopt het hart heel anders.

Ik kijk in je ogen en begrijp het

dat is weg.

En als ik in slaap val, weet ik dat ik je weer zal zien.

Stel je voor dat we samen zijn

je komt dichterbij.

Ik zal gek worden zonder jou, ik loop over de afgrond, "Maar dit is niet wederzijds" - de hele tijd dat ik

Ik herhaal.

Je wilde geen dates en wandelingen met mij.

En de ontmoetingen waar ik zo naar verlangde

jij hebt ook niet gewacht.

Ik was bang, ik keek bijna niet in de ogen dat ik verliefd was, omdat ik dacht dat het gewoon was

mijn spel.

En de hoop op wederzijdse liefde smolt weg, ik wilde het vergeten, leven zoals voorheen,

weer verder.

Verdwenen, verdwenen - niemand weet hoe, waar.

Ze was van streek, dacht: 'weer alleen.'

Refrein:

Ik herinner me onze passie en de geur van je huid, de eerste keer dat ik deze warm aanraakte

lippen.

En laat het ons soms onverklaarbaar moeilijk maken.

Schat, ik adem je, tenminste soms

Ik ben onbeleefd.

Ik herinner me onze passie en de geur van je huid, de eerste keer dat ik deze warm aanraakte

lippen.

En laat het ons soms onverklaarbaar moeilijk maken.

Schat, ik adem je, tenminste soms

Ik ben onbeleefd.

Maar blijkbaar was Cupido zo blij dat hun harten voor altijd zouden verenigen.

Ze kwamen elkaar weer tegen op Sadovaya, hij dacht dat hij van haar droomde.

Terwijl hij elkaars hand vasthield, zei hij zachtjes tegen haar: 'Vergeef me dat ik zo lang onverwachts ben verdwenen.

Ik wil dat je weet dat ik voor altijd bij je ben.

En ik zal blij zijn als je zegt:

Ja".

Ze zuchtte, fluisterde en ademde een beetje: 'Je zult verrast zijn, maar ja, ja, ja!

En als je wilt, zullen we nu wegrennen van iedereen als je in de buurt bent,

alles binnenin brandt en beeft.”

En de onschuldige momenten worden gewaardeerd en worden opgewarmd onder een zachte deken bij de open haard.

En die dromen die onbereikbaar leken, vliegen samen met blauwe rook door de schoorsteen van de kachel.

Refrein:

Ik herinner me onze passie en de geur van je huid, de eerste keer dat ik deze warm aanraakte

lippen.

En laat het ons soms onverklaarbaar moeilijk maken.

Schat, ik adem je, tenminste soms

Ik ben onbeleefd.

Ik herinner me onze passie en de geur van je huid, de eerste keer dat ik deze warm aanraakte

lippen.

En laat het ons soms onverklaarbaar moeilijk maken.

Schat, ik adem je, tenminste soms

Ik ben onbeleefd.