Coalescing the Void - Symbolik

Grobbed him by the throat, ripped out his tongue

While his colleagues sit bound and gagged in their own making

Their low grunts and muffled words echo pleas of mercy

Through a hollow mind

Attached to a callused soul

Pursuing disastrous designs

I am here to present to you an ugly piece of truth

Your lives have been fantastic, now it’s time you’ve been removed

Distasteful to say the least, swine upon the throne

At last, I’ve been waiting for this moment

When I would have you all within my grasp, where unfulfilled fantasies will

manifest

As he peels away their fingernails, he starts to laugh

Then with a menacing display, he spoke aloud

Nothing short of the voice of god can save you now

And the rest of you shall follow

Stainless fangs will lick

Crimson tears from your cheeks

One by one he dissects slowly

Such attention to detail, a prosperous future to jade

Terror emitting from his pores

Hysterical and lost inside his fascinations

Are you not entertained?

Are those wounds suffocating your lungs?

As the last of your vile pack of rats, I will show you your true desolation

Come with me into the lake of oblivion

Take a drink from this chalice of demise, you gluttonous slave

Praising your numbers

Gloating about the threads within your sheets

On your jewel encrusted magic carpet ride

You’re the finest cut of all the meats

But behold a true sight of greatness

Cloaked and cold in his ominous approach

Shadows gather and merge within his wake

Where the light of day will never shine again

Something’s awry

Proceeding with the final steps of his elaborate operation

He’s distracted by the faintest sound

A voice of some sort or more of a whisper

He cannot locate the sound

In a frantic he turns the room to ruin

Collapse under psychosis

Then the whisper demands with authority, «Rise!»

Behold!

In your vacuous vessel you have lost the soul

That identifies with anything you have ever known

Only echoes in you now

The ultimate defect has been realized

Unleashed upon the world, blocked is the way of your return

You’ve committed to this disaster and a grave path you’ve earned

You forfeit your life unto me and in my chains is where you’ll stay

As a slave to every horror known to man

Every night the same dream, different faces but the same conclusion

I’m infused with lunacy and this I’ve become certain of

If I sit still enough I can still feel the echoes

Shaking what is left of this shell, as if the time froze

The voice again rose

You never will advance unless

You coalesce the void

Greep hem bij de keel, scheurde zijn tong eruit

Terwijl zijn collega's vastgebonden en gekneveld zitten naar hun eigen makelij

Hun lage gegrom en gedempte woorden echoën smeekbeden van genade

Door een holle geest

Gehecht aan een eeltige ziel

Het nastreven van rampzalige ontwerpen

Ik ben hier om je een lelijk stukje waarheid te presenteren

Je leven was fantastisch, nu is het tijd dat je wordt verwijderd

Op zijn zachtst gezegd onsmakelijk, zwijnen op de troon

Eindelijk heb ik op dit moment gewacht

Wanneer ik jullie allemaal in mijn greep zou hebben, waar onvervulde fantasieën zullen

manifest

Terwijl hij hun vingernagels wegpelt, begint hij te lachen

Toen sprak hij met een dreigend scherm hardop

Niets minder dan de stem van god kan je nu redden

En de rest van jullie zal volgen

Roestvrije hoektanden zullen likken

Karmozijnrode tranen van je wangen

Een voor een ontleedt hij langzaam

Wat een aandacht voor detail, een welvarende toekomst voor jade

Terreur komt uit zijn poriën

Hysterisch en verloren in zijn fascinaties

Vermaak je je niet?

Verstikken die wonden je longen?

Als de laatste van je gemene roedel ratten, zal ik je je ware verlatenheid laten zien

Kom met me mee in het meer van de vergetelheid

Drink een drankje uit deze kelk van de ondergang, vraatzuchtige slaaf

Je cijfers prijzen

Gloeien over de draden in je lakens

Op je met juwelen ingelegde vliegende tapijtrit

Jij bent de beste van al het vlees

Maar zie, een ware aanblik van grootsheid

Verhuld en koud in zijn onheilspellende benadering

Schaduwen verzamelen zich en smelten samen in zijn kielzog

Waar het daglicht nooit meer zal schijnen

Er is iets mis

Doorgaan met de laatste stappen van zijn uitgebreide operatie

Hij wordt afgeleid door het minste geluid

Een stem van een soort of meer een fluistering

Hij kan het geluid niet vinden

In een razernij verandert hij de kamer in een ruïne

Ineenstorten onder psychose

Dan eist het gefluister met gezag: «Sta op!»

Zie!

In je lege vat heb je de ziel verloren

Dat identificeert zich met alles wat je ooit hebt gekend

Het echoot nu alleen in jou

Het ultieme defect is gerealiseerd

Losgelaten op de wereld, geblokkeerd is de manier van je terugkeer

Je hebt je gecommitteerd aan deze ramp en een ernstig pad dat je hebt verdiend

Je verbeurt je leven aan mij en in mijn ketens is waar je zult blijven

Als een slaaf van elke gruwel die de mens kent

Elke nacht dezelfde droom, andere gezichten maar dezelfde conclusie

Ik ben doordrenkt met waanzin en daar ben ik zeker van geworden

Als ik genoeg stil zit, kan ik de echo's nog steeds voelen

Schudden wat er nog over is van deze schelp, alsof de tijd bevroor

De stem ging weer omhoog

Je komt nooit verder tenzij

Je laat de leegte samenvloeien