Consumption - Swollen Members

dukes in my horizon pass the time of day with me dukes in my horizon pass the time of day with me dukes in my horizon pass the time of day with me the earth’s surface height is global

so watch the stealth sport

I freed you to the odd of firearms

I was a specimen of near perfection in a college professor’s pod

now I’m the only thing you should be fearing for the next millennium clearing

if only time will tell then I’ll tell time

no secrets like he doesn’t know

I throw beggar’s bullets at baley’s barn

there’ll be bullets over Broadway for all of our faults

people in glass houses shouldn’t throw stones

people who live in glass houses don’t throw stones

people in glass houses shouldn’t throw stones

because they risk having boulders crash down on their lovely homes

thin wind rain sleet snow cones come showering through your roof

you need a fine toothed comb to find the truth

well my house ain’t made of glass and my chariot ain’t no pumpkin

I’m not a backyard bumpkin I’m from the concrete slab

where people taking anything and everything that they can grab

what’s so bad is a whole lotta grabbin

a lotta jar jabbin

gremlins, goblins, rappers squabbling

amongst the ranks from the punks to the drunks

to the monks to the saints

keep your eyes on your oxygen tank

the ears you ain’t

either you can or you can’t

a heartbeat start skip stop off crank you go blank…

the fascination of the infinite consumes me the fascination of the infinite consumes me the fascination of the infinite consumes me vitality to hurt you all in virtual reality actual natural plants enhanced

my words are crystal clear

deep intensified trance in a relaxed atmosphere

optional imagery high tech focal reprocessing

metallic existence roams through the galaxy

trails of stardust remain I crush you palace and fallacies

warlords who swung swords

now hide behind steel shields from the battle field

mortal weaponry stays concealed as they kneel

once my power cosmic’s revealed

I’m the piccadilly of the carnival

the unharnessable remarkable, the sheath that holds

the arguably truest tempered sword in the western world

I’m ahead of my time and I’m heading your way

a word of warning

the world is turning

torquing and contorting

while a ball of gas is burning

meteor shower warnings leaving grind and grit and granite winding

the second hand towards the finding of tablets

for derelicts and martyrs puppeteers and marauders

juggernaughts and argonaughts

who are sparking irons to butter into waters uncharted.

now into the labyrinth of madchild’s amusement

more intense than the shining you’re in a difficult course

feel the pressure from all angles of prev’s centrifugal force

unremorseful sorcery firing flames more frequent

and strengthen the attacker and black magic clashing in sequence

my activities are extra curricular one particular

immaculate masculine muscular rap spectacular

cohesion casting curses and articulate verses

what do you do when there’s no response to your distress signal

when your SOS is busy is he dead or alive

since I put my mind in overdrive

I’ve derived this method of meshing and molding

shaping and holding on to this golden microphone

alone in the wilderness

skill less yet fearless

I’ve experienced your experiences once already

now once you’re ready

I’ll re-dream your dreamscapelandscapeskyscrapeskydive

in a swan lake chasing beat breaks we can take a cake walk

through my program and talk

megabites gigabites kilohertz

and electric inserts

I can pole vault with a lightning bolt over the wall of china

and cruise my cruise liner

tryingtofindafinerrhyme and if I decide to sink your

lusitanian there’ll be pandemonium mania

drown in to my aquarium terrarium…

dukes in my horizon pass the time of day with me people in glass houses, don’t throw stones

the fascination of the infinite consumes me consumption…

hertogen in mijn horizon brengen de tijd van de dag met mij door hertogen in mijn horizon brengen de tijd van de dag met mij door hertogen in mijn horizon brengen de tijd van de dag met mij door de hoogte van het aardoppervlak is wereldwijd

dus kijk naar de stealth-sport

Ik heb je bevrijd van het vreemde van vuurwapens

Ik was een exemplaar van bijna perfectie in de pod van een universiteitsprofessor

nu ben ik de enige die je zou moeten vrezen voor de volgende millenniumopheldering

als alleen de tijd het zal leren, dan zal ik het de tijd vertellen

geen geheimen alsof hij het niet weet

Ik gooi bedelaarskogels naar de schuur van Baley

er zullen kogels over Broadway zijn voor al onze fouten

mensen in glazen huizen mogen niet met stenen gooien

mensen die in glazen huizen wonen, gooien niet met stenen

mensen in glazen huizen mogen niet met stenen gooien

omdat ze het risico lopen dat er rotsblokken op hun mooie huizen neerstorten

dunne wind regen ijzel sneeuwkegels komen door je dak stromen

je hebt een fijne kam nodig om de waarheid te vinden

Nou, mijn huis is niet van glas en mijn strijdwagen is geen pompoen

Ik ben geen boerenkinkel, ik ben van de betonnen plaat

waar mensen alles en nog wat nemen wat ze kunnen pakken

wat zo erg is, is een hele hoop grabbin

a lotta jar jabbin

gremlins, goblins, rappers die kibbelen

tussen de gelederen van de punks tot de dronkaards

aan de monniken aan de heiligen

houd uw zuurstoftank in de gaten

de oren die je niet bent

je kunt het of je kunt het niet

een hartslag start overslaan stop van slinger je gaat leeg ...

de fascinatie van het oneindige verteert me de fascinatie van het oneindige verteert me de fascinatie van het oneindige verteert me vitaliteit om jullie allemaal pijn te doen in virtual reality werkelijke natuurlijke planten verbeterd

mijn woorden zijn glashelder

diepe, intense trance in een ontspannen sfeer

optionele high-tech focale herverwerking van beelden

metalen bestaan ​​zwerft door de melkweg

sporen van sterrenstof blijven ik verpletter je paleis en drogredenen

krijgsheren die met zwaarden zwaaiden

verberg je nu achter stalen schilden van het slagveld

sterfelijke wapens blijven verborgen terwijl ze knielen

zodra mijn kosmische kracht is onthuld

Ik ben de piccadilly van het carnaval

het ongrijpbare opmerkelijke, de schede die vasthoudt

het misschien wel waarachtigste geharde zwaard in de westerse wereld

Ik ben mijn tijd vooruit en ik kom jouw kant op

een waarschuwing

de wereld draait

aandraaien en verdraaien

terwijl een bal van gas brandt

meteorenregenwaarschuwingen die grind en gruis en granieten kronkels achterlaten

de tweede hand voor het vinden van tablets

voor wanbetalers en martelaren poppenspelers en plunderaars

juggernaughts en argonaughts

die ijzers vonken om in onbekende wateren te botsen.

nu in het labyrint van madchild's amusement

intenser dan het stralende dat je op een moeilijk parcours zit

voel de druk vanuit alle hoeken van de middelpuntvliedende kracht van vorige

meedogenloze tovenarij die vaker vlammen afvuurt

en versterk de aanvaller en zwarte magie die in volgorde botsen

mijn activiteiten zijn extra curriculair één specifiek

smetteloze mannelijke gespierde rap spectaculair

cohesie gieten vloeken en articuleren verzen

wat doe je als er geen reactie is op je noodsignaal?

wanneer je SOS bezet is, is hij dood of levend?

sinds ik mijn gedachten in overdrive heb gezet

Ik heb deze methode van meshen en vormen afgeleid

vormgeven en vasthouden aan deze gouden microfoon

alleen in de wildernis

vaardigheid minder maar onverschrokken

Ik heb jouw ervaringen al een keer meegemaakt

nu als je er klaar voor bent

Ik zal je droomlandschap opnieuw dromenlandschapskyscrapeskydive

in een zwanenmeer dat op beatbreaks jaagt, kunnen we een taartwandeling maken

via mijn programma en praten

megabites gigabites kilohertz

en elektrische inzetstukken

Ik kan polsstokhoogspringen met een bliksemschicht over de muur van China

en cruise mijn cruiseschip

probeerdafinerrhyme te vinden en als ik besluit je te laten zinken

lusitanian er zal pandemoniummanie zijn

verdrinken in mijn aquariumterrarium...

hertogen in mijn horizon breng de tijd van de dag met mij door mensen in glazen huizen, gooi geen stenen

de fascinatie van het oneindige verteert me consumptie...