My Glass House - Swingin Utters

While I sit alone in this room I’ve got crates full of sorrow

Even more filled with shadows

That I fish out and ridicule when I’m felling lonely

I’m lacking sense, but bound in a very specific direction

It’s phenomenal and unprecedented

It’s a chip of the old block and a step up the new ladder

Mr. Scribe, I write to you pen and penchant

Aimed to pour over a fool left with no more rhymes

I’m poetically franchised

I’m in charge for the day in terminal wanderlust

I’ve excited my worst thoughts exorcised what was lost

Am I a bad seed sprouting up or am I not?

I’m sure what sad is

But listless I’m not my lists are never ending

And my emotions aren’t store-bought

And tears, they either deceive or endure me

I’m your little golden nugget collecting dust

Bored with my own stale and directed thoughts

In a place where so much life and loves abound

It’s amazing how little tempts me from my glass house

Terwijl ik alleen in deze kamer zit, heb ik kratten vol verdriet

Nog meer gevuld met schaduwen

Dat ik eruit vis en belachelijk maak als ik eenzaam val

Ik heb geen verstand, maar zit vast in een heel specifieke richting

Het is fenomenaal en ongekend

Het is een chip van het oude blok en een opstapje naar de nieuwe ladder

Meneer Scribe, ik schrijf u pen en voorliefde

Gericht om over een dwaas te gieten die geen rijmpjes meer heeft

Ik ben poëtisch gefranchised

Ik heb de leiding over de dag in terminal Wanderlust

Ik heb mijn slechtste gedachten opgewonden en uitgedreven wat verloren was

Ben ik een slecht zaadje dat ontkiemt of niet?

Ik weet zeker wat verdrietig is

Maar lusteloos ik ben niet mijn lijsten eindigen nooit

En mijn emoties zijn niet in de winkel gekocht

En tranen, ze bedriegen of ze verdragen me

Ik ben je kleine goudklomp die stof verzamelt

Verveeld met mijn eigen muffe en gerichte gedachten

Op een plek waar zoveel leven en liefdes in overvloed aanwezig zijn

Het is verbazingwekkend hoe weinig me verleidt uit mijn glazen huis