Never to Sit or Stand Again - Superjoint Ritual

Call to the darkness, the wrath of the desert, skulls piled in

A row, why didn’t you see?

carry me back, drag me by foot

Saving my life, slitting her throat, salting her wounds, never to

Sit or stand again, one time

One more mouthful fills it up, like a pig you’re scared to swallow

Inside, culture, (is) sliding

The torture is endless,

Its mental as well as physical designed to last a lifetime,

Within tarot cards that you’ve been dealt.

The wisdom of the usurpers, multiple stab wounds.

Crawling out from underground

Falling out, falling down, dimming lights, hollowed out bloodless

Manaquin reveals the truth,

Even though plastic all emotion is shown.

Drive out, the demons of endless time, the ends of time

Never to sit or stand again.

Calling to something of ever unending, darker than infernal pitch,

Holding us down with rusted cruel nails,

A nail though my cock holds me.

Hanging.

never yielding to the pressure forever something to the

Wolves.

kicking and fighting, forever to the last, mastered by occult.

From the past, die for me every second counts, die for me and learn

To live with out, die for me buried where you stand.

Die for me

The ritual of the damned, kill yourself.

The ultimate wave of battle, lay under the ground, attack from below.

Killing with eyes wide, yesterday was the day.

Brutality marks the end of simple times,

The American smoke screen.

The simplest task forgotten

There’s no way to fight when there’s nothing to fight for.

Bask in your life today, for tomorrow is the madman’s turn, predictions

Will soon begin to unravel quite quickly

Never to sit or stand again.

Roep naar de duisternis, de toorn van de woestijn, schedels opgestapeld

Een rij, waarom heb je dat niet gezien?

draag me terug, sleep me te voet

Mijn leven redden, haar keel doorsnijden, haar wonden zouten, om nooit...

Eén keer zitten of staan

Nog een mondvol vult het, als een varken dat je bang bent om door te slikken

Binnen, cultuur, (is) glijden

De marteling is eindeloos,

Het is zowel mentaal als fysiek ontworpen om een ​​leven lang mee te gaan,

Binnen tarotkaarten die je hebt gekregen.

De wijsheid van de usurpators, meerdere steekwonden.

Uit de grond kruipen

Uitvallen, vallen, lichten dimmen, bloedeloos uitgehold

Manaquin onthult de waarheid,

Ondanks dat plastic alle emotie laat zien.

Verdrijf, de demonen van de eindeloze tijd, het einde van de tijd

Nooit meer zitten of staan.

Bellen naar iets van eeuwigdurende, donkerder dan helse toonhoogte,

ons vast te houden met verroeste wrede spijkers,

Een spijker door mijn pik houdt me vast.

Opknoping.

nooit toegeven aan de druk voor altijd iets aan de

Wolven.

schoppen en vechten, voor altijd tot het laatst, beheerst door het occulte.

Van het verleden, sterf voor mij elke seconde telt, sterf voor mij en leer

Om te leven met uit, sterf voor mij begraven waar je staat.

Ga dood voor me

Het ritueel van de verdoemden, pleeg zelfmoord.

De ultieme golf van strijd, lag onder de grond, viel van onderaf aan.

Doden met grote ogen, gisteren was het zover.

Brutaliteit markeert het einde van eenvoudige tijden,

Het Amerikaanse rookgordijn.

De eenvoudigste taak vergeten

Er is geen manier om te vechten als er niets is om voor te vechten.

Geniet vandaag van je leven, want morgen is de beurt van de gek, voorspellingen

Zal binnenkort vrij snel beginnen te ontrafelen

Nooit meer zitten of staan.