Absorbed - Superjoint Ritual

Reading what you write alone, the ever-present fucking phone

Being what you’re not seeing, self-centered in bad lighting

Near-sighted to a fault, with every day a grain of salt

Rarely reliving it

Sculpting statues of yourself, empty brain and stolen wealth

Feeling sorry for yourself

Absorbed, in yourself, absorbed

Lowly creature, fighting vainly crumbling inward

No lights left to shine

Absorbing will that’s inside

Keep somewhat low until night

Then come back for more

Stay low

Alleen lezen wat je schrijft, de altijd aanwezige verdomde telefoon

Zijn wat je niet ziet, egocentrisch bij slecht licht

Bijziend tot een fout, met elke dag een korreltje zout

Zelden herbeleven

Beeldhouwen van jezelf, lege hersenen en gestolen rijkdom

Medelijden hebben met jezelf

Geabsorbeerd, in jezelf, geabsorbeerd

Nederig schepsel, vechtend tevergeefs naar binnen afbrokkelend

Geen lampjes meer om te schijnen

Absorberende wil die van binnen is

Blijf enigszins laag tot de nacht

Kom dan terug voor meer

Blijf laag