Gill - Super700

Your eyes behind the door crack

The food tastes like your lips smack

Your smell sneaks through the flowers

And tortures me for hours

I switch it on and here we go

Your voice come through the stereo

In all these narrow spaces

And all these little places

I see some of your faces

To feel is more or less in vain

The only feeling left is pain

To be awake is useless too

One wouldn’t wait for nothing new

Not even sleep

Is a place to withdrew

In all these narrow spaces

And all these little places

I see some of your faces

Je ogen achter de deur kraken

Het eten smaakt alsof je lippen smakken

Je geur sluipt door de bloemen

En martelt me ​​urenlang

Ik zet hem aan en hier gaan we

Je stem komt door de stereo

In al deze smalle ruimtes

En al deze kleine plaatsen

Ik zie een paar van je gezichten

Voelen is min of meer tevergeefs

Het enige gevoel dat overblijft is pijn

Wakker zijn is ook nutteloos

Men zou niet wachten op niets nieuws

Niet eens slapen

Is een plek om je terug te trekken

In al deze smalle ruimtes

En al deze kleine plaatsen

Ik zie een paar van je gezichten