Juanita - Sturgill Simpson, Willie Nelson

There’s an ocean of stars

Hovering over me

I lay under them dreaming

Your face all I see

I’m caught up in fever

And shivering too

All that’s keeping me alive is the thought of losing you

Juanita

When I found you I was at my end

So hold on, Juanita

I’ll find you again

You are the ocean

I am a grain of sand

In waves of emotion

A violent and craven man

But the day that I found you

Calm washed over the storm

The sun came up in soft blue eyes and the moon in arms so warm

Juanita

Where’d your mama get that name?

There’s no señoritas

From the mountains where you came

And if I ever saw one

She wouldn’t be pretty as you

With black hair so long and soft eyes so blue

Juanita, I’ll search the world till you’re in my hands

Juanita, I’ll find you

I’ll find you again

Er is een oceaan van sterren

Boven mij zweven

Ik lag onder hen te dromen

Je gezicht alles wat ik zie

Ik zit vast in koorts

En ook bibberen

Het enige dat me in leven houdt, is de gedachte jou kwijt te raken

Juanita

Toen ik je vond, was ik ten einde raad

Dus wacht even, Juanita

Ik zal je weer vinden

Jij bent de oceaan

Ik ben een zandkorrel

In golven van emotie

Een gewelddadige en laffe man

Maar de dag dat ik je vond

Rust overspoelde de storm

De zon kwam op in zachte blauwe ogen en de maan in de armen zo warm

Juanita

Waar heeft je moeder die naam vandaan?

Er zijn geen señorita's

Van de bergen waar je vandaan kwam

En als ik er ooit een heb gezien

Ze zou niet zo mooi zijn als jij

Met zwart haar zo lang en zachte ogen zo blauw

Juanita, ik zal de wereld doorzoeken tot je in mijn handen bent

Juanita, ik zal je vinden

Ik zal je weer vinden