Battle Of The Royal Halls - Stormhold

When our story started, our hero was a boy, so young and lost

Now he’s marching like a man, a king, where he was born

His fathers kingdom once so glorious

Must slay the beast that ruling over us

The long forgotten son, has returned

Like a savior he rides into a world

Full of darkness and pain, he brings light

Fearless marching towards his final fight

His uncle waiting in the throne room for his time to be, to be judged

Suddenly the door is opening up, and there he stands, at alst

The room is quiet and the atmosphere is tense

The king is looking at him and he says

I see you have returned, the one I hunt

I gave your father his life, but yours I want

You don’t have the strength to stop me now

I will finish you fast, kill you at lat

Hate, I feel hate, when I see you all I feel is hate

Pain, I feel pain, all the things you’ve done drives me insane

The throne, the throne is mine, take the crown off kneel 'cause you are done

Die, now you will die, you final time has come now die

Fight, he must fight

The most important battle of his life

Rage, filled with rage

Now he will fulfill his faith

The swords did clash in the royal halls, but suddenly our hero falls

He rise and strikes with a mighty roar, he knocks his uncle to the floor

Speech: With great power he sticks his word into the king’s heart

The last beats echoes in the hall

He falls to his knees and realize… it’s finally done

So this is the end, of our tale

Astraals people are free once again

A crowd stands on the street, cheers for him

When he rides with the head of their old king

The greatest victory, in history

Our hero finally beholds the crown and ring

Toen ons verhaal begon, was onze held een jongen, zo jong en verloren

Nu marcheert hij als een man, een koning, waar hij werd geboren

Het koninkrijk van zijn vader was ooit zo glorieus

Moet het beest doden dat over ons heerst

De lang vergeten zoon is terug

Als een redder rijdt hij een wereld binnen

Vol duisternis en pijn brengt hij licht

Onverschrokken op weg naar zijn laatste gevecht

Zijn oom wacht in de troonzaal op zijn tijd om geoordeeld te worden

Plots gaat de deur open en daar staat hij dan eindelijk

De kamer is stil en de sfeer is gespannen

De koning kijkt hem aan en hij zegt

Ik zie dat je terug bent, degene op wie ik jaag

Ik heb je vader zijn leven gegeven, maar het jouwe wil ik

Je hebt niet de kracht om me nu tegen te houden

Ik zal je snel afmaken, je vermoorden op lat

Haat, ik voel haat, als ik je zie, voel ik alleen maar haat

Pijn, ik voel pijn, alle dingen die je hebt gedaan, maken me gek

De troon, de troon is van mij, doe de kroon eraf, kniel want je bent klaar

Sterf, nu ga je dood, je laatste tijd is gekomen, sterf nu

Vecht, hij moet vechten

De belangrijkste strijd van zijn leven

Woede, gevuld met woede

Nu zal hij zijn geloof vervullen

De zwaarden botsten in de koninklijke zalen, maar plotseling valt onze held

Hij staat op en slaat toe met een machtig gebrul, hij slaat zijn oom op de grond

Toespraak: Met grote kracht steekt hij zijn woord in het hart van de koning

De laatste beats galmen door de zaal

Hij valt op zijn knieën en beseft... het is eindelijk zover

Dus dit is het einde van ons verhaal

Astraals mensen zijn weer vrij

Een menigte staat op straat en juicht voor hem

Wanneer hij rijdt met het hoofd van hun oude koning

De grootste overwinning in de geschiedenis

Onze held ziet eindelijk de kroon en ring