Mad About You - Sting, Branford Marsalis, Royal Philharmonic Concert Orchestra

A stones's throw from Jerusalem

I walked a lonely mile in the moonlight

And though a million stars were shining

My heart was lost on a distant planet

That whirls around the April moon

Whirling in an arc of sadness

I'm lost without you I'm lost without you

Though all the kingdoms turn to sand

And fall into the sea

I'm mad about you I'm mad about you

And from the dark secluded valleys

I heard the ancient songs of sadness

But every step I thought of you

Every footstep only you

And every star a grain of sand

The leavings of a dried up ocean

Tell me, how much longer?

How much longer?

They say a city in the desert lies

The vanity of an ancient king

But the city lies in broken pieces

Where the wind howls and the vultures sing

These are the works of man

This is the sun of our ambition

It would make a prison of my life

If you become another's wife

With every prison blown to dust

My enemies walk free

I'm mad about you I'm mad about you

And I have never in my life

Felt more alone than I do now

Although I claim dominations over all I see

It means nothing to me

There are no victories

In all our histories, without love

A stone's throw from Jerusalem

A walked a lonely mile in the moonlight

And though a million stars were shining

My heart was lost on a distant planet

That whirls around the April moon

Whirling in an arc of sadness

I'm lost without you I'm lost without you

And though you hold the keys to ruin

Of everything I see

With every prison blown to dust

My enemies walk free

Though all the kingdoms turn to sand

And fall into the sea

I'm mad about you I'm mad about you

Op een steenworp afstand van Jeruzalem

Ik liep een eenzame mijl in het maanlicht

En hoewel er een miljoen sterren straalden

Mijn hart was verloren op een verre planeet

Dat dwarrelt rond de maan van april

Wervelend in een boog van verdriet

Ik ben verloren zonder jou Ik ben verloren zonder jou

Hoewel alle koninkrijken in zand veranderen

En in de zee vallen

Ik ben boos op je Ik ben boos op je

En uit de donkere afgelegen valleien

Ik hoorde de oude liederen van verdriet

Maar bij elke stap dacht ik aan je

Elke voetstap alleen jij

En elke ster een zandkorrel

De bladeren van een opgedroogde oceaan

Vertel me, hoe lang nog?

Hoe lang nog?

Ze zeggen dat een stad in de woestijn ligt

De ijdelheid van een oude koning

Maar de stad ligt in gebroken stukken

Waar de wind huilt en de gieren zingen

Dit zijn de werken van mensen

Dit is de zon van onze ambitie

Het zou een gevangenis van mijn leven worden

Als je de vrouw van een ander wordt

Met elke gevangenis tot stof verpulverd

Mijn vijanden lopen vrij rond

Ik ben boos op je Ik ben boos op je

En ik heb nog nooit in mijn leven

Voelde me meer alleen dan ik nu doe

Hoewel ik heerschappij claim over alles wat ik zie

Het betekent niets voor mij

Er zijn geen overwinningen

In al onze geschiedenissen, zonder liefde

Op een steenworp afstand van Jeruzalem

Een eenzame mijl gelopen in het maanlicht

En hoewel er een miljoen sterren straalden

Mijn hart was verloren op een verre planeet

Dat dwarrelt rond de maan van april

Wervelend in een boog van verdriet

Ik ben verloren zonder jou Ik ben verloren zonder jou

En hoewel je de sleutels hebt om te ruïneren

Van alles wat ik zie

Met elke gevangenis tot stof verpulverd

Mijn vijanden lopen vrij rond

Hoewel alle koninkrijken in zand veranderen

En in de zee vallen

Ik ben boos op je Ik ben boos op je