Seconds of Fame - Still Patient?

time flies in the land of need

between the black and the white we feed

our pathetic weep

until theres no more truth to bleed

bright lights and no secret to keep

our legs spread we work hard to sleep

with all the priests of glory

so many words but not enough story

we sell our souls, our self respect

until there’s nothing left to expect

we kill for credit we kill for the flame

that lights our seconds — seconds of fame

night falls on to the mighty heap

of things we thought we absolutely need

all visions fade to gray

lets build a new one here to stay

it’s like a drug, once you got hooked

there’s no way out, your flight is booked

let’s go focus on the essential claim

and cry for more seconds of fame

now

gimme more

if I won’t get them

I will go insane

de tijd vliegt in het land van nood

tussen het zwart en het wit dat we voeden

onze zielige huil

totdat er geen waarheid meer is om te bloeden

felle lichten en geen geheim om te bewaren

onze benen gespreid we werken hard om te slapen

met alle priesters van glorie

zoveel woorden maar niet genoeg verhaal

we verkopen onze ziel, ons zelfrespect

totdat er niets meer te verwachten is

we doden voor krediet we doden voor de vlam

die onze seconden verlicht — seconden van roem

de nacht valt op de grote hoop

van dingen waarvan we dachten dat we ze absoluut nodig hadden

alle visioenen vervagen naar grijs

laten we hier een nieuwe bouwen om te blijven

het is net een drug, als je eenmaal verslaafd bent geraakt

er is geen uitweg, je vlucht is geboekt

laten we ons concentreren op de essentiële claim

en huil om meer seconden roem

nu

geef me meer

als ik ze niet krijg

Ik zal gek worden