Золото - СТЕНА

Руки в карманы, шляпу на лоб —

Немного провинциал, немного столичный сноб,

Местами пафосный циник, местами радостный лох,

В ранце несколько яблок и куча стихов.

Я уже не боюсь, что не встречу любимых,

Я начинаю бояться, что встречу друзей.

Это осень лелеет во мне свой злой вирус,

С ним тревожно и зябко, но с ним же и веселей…

Я пью Осени Золото!

Жидкое Золото,

Мое нёбо горит, мое небо расколото,

И даже демоны злятся, даже ангелы в шоке,

Я не даю им покоя на их нелегкой работе.

Меряю время количеством песен,

Измеряю Столицу ритмом шагов.

Заставляю себя считать, что мир интересен,

И прекрасен, и весел, и таков, и сяков.

Я любуюсь на тех, кто играет в чет-нечет,

Я влюбляюсь в пассажирок метро.

Одиночество гнет, одиночество лечит,

Греет то, что студило, охлаждает, что жгло.

Я пью Осени Золото!

Жидкое Золото,

Мое нёбо горит, мое небо расколото,

И даже демоны злятся, даже ангелы в шоке,

Я не даю им покоя на их нелегкой работе.

Handen in de zakken, hoed op voorhoofd -

Een beetje provinciaal, een beetje grootstedelijke snob,

Soms een pretentieuze cynicus, soms een vrolijke sukkel,

Er zitten verschillende appels en een bos gedichten in de knapzak.

Ik ben niet langer bang dat ik mijn dierbaren niet zal ontmoeten,

Ik begin te vrezen dat ik vrienden zal ontmoeten.

Deze herfst koestert zijn kwaadaardige virus in mij,

Het is angstig en kil met hem, maar het is ook leuker met hem...

Ik drink Autumn Gold!

Vloeibaar goud,

Mijn gehemelte staat in brand, mijn lucht is gespleten

En zelfs de demonen zijn boos, zelfs de engelen zijn in shock,

Ik gun ze geen rust in hun harde werk.

Ik meet de tijd aan het aantal liedjes,

Ik meet de hoofdstad met het ritme van mijn stappen.

Ik dwing mezelf te geloven dat de wereld interessant is,

En mooi, en vrolijk, en dit en dat.

Ik bewonder degenen die even-oneven spelen,

Ik word verliefd op metropassagiers.

Eenzaamheid onderdrukt, eenzaamheid geneest,

Verwarmt wat koud is, koelt wat brandt.

Ik drink Autumn Gold!

Vloeibaar goud,

Mijn gehemelte staat in brand, mijn lucht is gespleten

En zelfs de demonen zijn boos, zelfs de engelen zijn in shock,

Ik gun ze geen rust in hun harde werk.