Корабль - СТЕНА

У трубача были тонкие пальцы…

Длинные, тонкие пальцы.

Он здорово слышал как надо играть,

И напрочь не слышал просьбы остаться.

Немного истомы, немного презренья,

И полуулыбка как у Будды-китайца,

И вот уже твое сердце в смятении,

И ты ненавидишь наследников Майлза…

ПРИПЕВ:

А корабль плывет,

За горизонтом порт растворяется,

День промолчим, ночь напролет

Музыка продолжается…

Он помнил три главных занятия…

Три главных священных занятия:

Учиться у моря, молиться о мире,

Расстегивать ласково чье-нибудь платье…

Но женщины первыми не говорят,

А детские страхи страшнее проклятий,

И вот эти двое упорно молчат,

Изнемогая от жажды объятий…

ПРИПЕВ.

Однажды корабль приплывет,

Когда не хочет никто, он вдруг приплывет…

Она не коснется лица его, нет,

Он платья ее так и не расстегнет.

Но Ангел, рожденный из ее взглядов

И его нот,

Сойдет вместе с ними, прошествует рядом,

И жизни их перевернет…

De trompettist had dunne vingers...

Lange, dunne vingers.

Hij hoorde geweldig hoe te spelen,

En ik heb het verzoek om te blijven helemaal niet gehoord.

Een beetje loomheid, een beetje minachting,

En een halve glimlach als die van een Chinese Boeddha,

En nu is je hart in beroering,

En jij haat Miles' erfgenamen...

REFREIN:

En het schip vaart

Achter de horizon lost de haven op,

Stille dag, de hele nacht lang

De muziek gaat verder...

Hij herinnerde zich drie hoofdactiviteiten...

Drie belangrijke heilige beroepen:

Leer van de zee, bid voor vrede,

Knoop voorzichtig iemands jurk los...

Maar vrouwen spreken niet eerst

En de angsten van kinderen zijn erger dan vloeken,

En deze twee zijn koppig stil,

Uitgeput van de dorst naar knuffels...

REFREIN.

Op een dag zal het schip varen

Als niemand wil, gaat hij ineens zeilen...

Ze zal zijn gezicht niet aanraken, nee

Hij zal haar jurk niet losknopen.

Maar de engel geboren uit haar uiterlijk

En zijn aantekeningen

Hij zal met hen afdalen, naast hen lopen,

En hun leven staat op zijn kop...