Seventeen - Stars Go Dim

Seventeen when I first saw her

Fell in love so fast that summer

Playing in the pouring rain

Staying up till morning came and

I never felt that way before

Yeah there’s nothing in this world I wanted more

Then love came in, and time flew by, we were so free

We had it all, we gave so much, still we couldn’t see

Convinced ourselves forever was more than a dream

How could we know, we were only seventeen

Six years later on one knee

Looking at her, looking back at me

She could hardly answer

As tears of joy fell down her cheek and

2 A.M.

she calls suffering

As she didn’t know it was

A beginning of the end, the end

Then love came in, and time flew by, we were so free

We had it all, we gave so much, still we couldn’t see

Convinced ourselves forever was more than a dream

How could we know, we were only twenty three

As she’s got a dress hanging on her door frame

I got a ring sitting on my dresser

I don’t know what went wrong

I don’t know how I lost her

She said she needs to find herself

Wants me to go and bring some help but

All I want is her

But all I can do is just, remember

Then love came in, and time flew by, we were so free

We had it all, we gave so much, still we couldn’t see

Convinced ourselves forever was more than a dream

How could we have known

How could we know

We were only seventeen

Only seventeen

Zeventien toen ik haar voor het eerst zag

Zo snel verliefd geworden die zomer

Spelen in de stromende regen

Opblijven tot de ochtend kwam en

Ik heb me nog nooit zo gevoeld

Ja, er is niets in deze wereld dat ik meer wilde

Toen kwam er liefde binnen, en de tijd vloog voorbij, we waren zo vrij

We hadden het allemaal, we hebben zoveel gegeven, maar we konden het niet zien

Ervan overtuigd dat we voor altijd meer waren dan een droom

Hoe konden we dat weten, we waren pas zeventien

Zes jaar later op één knie

Kijkend naar haar, terugkijkend naar mij

Ze kon nauwelijks antwoorden

Terwijl tranen van vreugde over haar wang vielen en

2 uur

ze noemt lijden

Omdat ze niet wist dat het zo was

Een begin van het einde, het einde

Toen kwam er liefde binnen, en de tijd vloog voorbij, we waren zo vrij

We hadden het allemaal, we hebben zoveel gegeven, maar we konden het niet zien

Ervan overtuigd dat we voor altijd meer waren dan een droom

Hoe konden we dat weten, we waren pas drieëntwintig

Omdat ze een jurk aan haar deurkozijn heeft hangen

Ik heb een ring op mijn dressoir

Ik weet niet wat er mis is gegaan

Ik weet niet hoe ik haar ben kwijtgeraakt

Ze zei dat ze zichzelf moest vinden

Hij wil dat ik wat hulp ga brengen, maar

Alles wat ik wil is haar

Maar het enige wat ik kan doen is, onthoud:

Toen kwam er liefde binnen, en de tijd vloog voorbij, we waren zo vrij

We hadden het allemaal, we hebben zoveel gegeven, maar we konden het niet zien

Ervan overtuigd dat we voor altijd meer waren dan een droom

Hoe hadden we kunnen weten?

Hoe kunnen we het weten?

We waren pas zeventien

slechts zeventien