Lonely Tombs - Stanley Brothers

I was strolling one day in a lonely graveyard

When a voice from the tomb seemed to say

I once lived as you lived walked and talked as you talk

But from earth I was soon called away

Oh those tombs (oh those tombs) lonely tombs (lonely tombs)

Seemed to say in a low gentle tone

Oh how sweet (oh how sweet) is the rest (is the rest)

In our beautiful Heavenly home

Every voice from the tomb seemed to whisper and say

Living man you must soon follow me

And I thought as I looked on those cold marble slabs

What a dark lonely place that must be

Then I came to the place where my mother was laid

And in silence I stood by her tomb

And her voice seemed to say in a low gentle tone

I am safe with my Savior at home

Ik wandelde op een dag op een eenzaam kerkhof

Toen een stem uit het graf leek te zeggen:

Ik heb ooit geleefd zoals jij leefde, liep en praatte zoals jij praat

Maar van de aarde werd ik al snel weggeroepen

Oh die graven (oh die graven) eenzame graven (eenzame graven)

Leek op een lage, vriendelijke toon te zeggen

Oh hoe lief (oh hoe lief) is de rest (is de rest)

In ons prachtige hemelse huis

Elke stem uit het graf leek te fluisteren en te zeggen:

Levende man, je moet me snel volgen

En ik dacht terwijl ik naar die koude marmeren platen keek

Wat een donkere eenzame plek moet dat zijn

Toen kwam ik op de plaats waar mijn moeder lag

En in stilte stond ik bij haar graf

En haar stem leek op een lage, zachte toon te zeggen:

Ik ben veilig bij mijn Heiland thuis