Spirit Away - Sparta

I want you, so I took you

You can scream but no one will hear you

On a floor in the darkness

Cold catacomb in a fortress

An animal cornered will cowar or fight

Weakened and captive by the look in your eye

A vail, a vow

A marriage, you’re mine now

Words became shackles and I lost the key

A prisoner on a pedestal still isn’t free

I’ll keep you forever

Abducted, we’ll grow old together

Benediction, we’re meant to be

We are one, you’ll die with me

Stockholm syndrome until death do us part

You might own me but you don’t own my heart

Ik wil je, dus nam ik je mee

Je kunt schreeuwen, maar niemand zal je horen

Op een verdieping in het donker

Koude catacombe in een fort

Een dier dat in het nauw wordt gedreven, zal terugdeinzen of vechten

Verzwakt en gevangen door de blik in je ogen

Een vail, een gelofte

Een huwelijk, je bent nu van mij

Woorden werden ketenen en ik verloor de sleutel

Een gevangene op een voetstuk is nog steeds niet vrij

Ik zal je voor altijd houden

Ontvoerd, zullen we samen oud worden

Zegening, we zijn bedoeld om te zijn

We zijn één, jij sterft met mij

Stockholm syndroom tot de dood ons scheidt

Je bezit mij misschien, maar je bezit mijn hart niet