Glasshouse Tarot - Sparta

I don’t snap on like you want me to

Because it still hurts my eyes when they turn red

I sit down, rode all the way next to my heart

It beats to the time too close to your truth

Yeah the tarot broke, open the glasshouse

So this might just be the saddest day I’ve ever known

My arms are tied behind disease

I’ll probably be gone the next time too

In a corner in a shadow I sit self-obsessed

Too busy, too important to say goodbye

Yeah the tarot broke, open the glasshouse

So this might just be the saddest day I’ve ever known

This regret, it kills, you’ll never forget

Take the time, this time, to say your goodbyes

This regret, it kills, you’ll never forget, never forget

Ik snap niet zoals jij wilt dat ik dat doe

Omdat het nog steeds pijn doet aan mijn ogen als ze rood worden

Ik ging zitten, reed de hele weg naast mijn hart

Het klopt tot de tijd te dicht bij jouw waarheid

Ja, de tarot brak, open de kas

Dus dit is misschien wel de treurigste dag die ik ooit heb gekend

Mijn armen zijn vastgebonden achter een ziekte

De volgende keer ben ik waarschijnlijk ook weg

In een hoek in de schaduw zit ik zelfgeobsedeerd

Te druk, te belangrijk om afscheid te nemen

Ja, de tarot brak, open de kas

Dus dit is misschien wel de treurigste dag die ik ooit heb gekend

Deze spijt, het is dodelijk, je zult het nooit vergeten

Neem deze keer de tijd om afscheid te nemen

Deze spijt, het is dodelijk, je zult het nooit vergeten, nooit vergeten