The Moloch - Soulsplitter, Manou Wolfsgruber

The curtain falls

All memories are gone

Now merely a part of The Moloch

A cell in a being

That runs on black blood

Breathes paper

And feeds on the energy of those

Which are incapable of speaking for themselves

There’s false teachings

Inflicted on them all

Disobedience is pointless

They’re deaf to the call

How can you be so blind

To all the little miracles around you?

How can you face each day

Living someone else’s dream

Believing that’s freedom?

How can you be so blunt

To think that everything will be allright?

Even if you don’t fight

Even if you don’t do what’s right

Open your eyes!

Your dreams seem out of sight

It doesn’t care to see your light

It has its ears and eyes

It knows all your fears and all your lies

It captures your precious thoughts

With its mind and it’s detention

Of what speaks from your soul

Your heart is not aligned

Nobody hears your silent cries

When all you need

To be free

Is to accept that

All you need

To be free

Is to accept where you are

And that you won’t be ever understood

You all are part of it

You learned to pretend

You learned to fit

It captures our precious thoughts

With its mind and its detention

Of what speaks from our souls

You’re not alone

Cloudy skies

Fade to gray

The radiance of our perception

Ruined by our ignorance

More weapons, more bullets

More pain, more slaughter

All for one purpose

Heighten the separation

To keep us from being all one

There’s false teachings inflicted on us all

Resistance is futile

We’re deaf to the call

How can you be so blind

To all the little miracles around you?

How can you face each day

Living someone else’s dream

Believing that’s freedom?

How can you be so blunt

To think that everything will be allright?

Even if you don’t fight

Even if you don’t do what’s right

Open your eyes!

Open your eyes!

And you will see in time

That you are safe to leave this mess behind and believe

Het gordijn valt

Alle herinneringen zijn weg

Nu slechts een deel van The Moloch

Een cel in een wezen

Dat loopt op zwart bloed

Ademt papier

En voedt zich met de energie van hen

Die niet voor zichzelf kunnen spreken

Er zijn valse leringen

Aan hen allemaal toegebracht

Ongehoorzaamheid is zinloos

Ze zijn doof voor de oproep

Hoe kun je zo blind zijn?

Aan alle kleine wonderen om je heen?

Hoe kun je elke dag onder ogen zien

De droom van iemand anders leven

Geloven dat dat vrijheid is?

Hoe kun je zo bot zijn?

Te denken dat alles goed komt?

Zelfs als je niet vecht

Zelfs als je niet doet wat juist is

Open je ogen!

Je dromen lijken uit het zicht

Het maakt niet uit om je licht te zien

Het heeft zijn oren en ogen

Het kent al je angsten en al je leugens

Het legt je dierbare gedachten vast

Met zijn geest en zijn detentie

Van wat uit je ziel spreekt

Je hart is niet uitgelijnd

Niemand hoort je stille kreten

Wanneer alles wat je nodig hebt

Vrij zijn

Is dat te accepteren?

Al wat je nodig hebt

Vrij zijn

Is aan accepteren waar je bent

En dat je nooit begrepen wordt

Jullie maken er allemaal deel van uit

Je hebt geleerd om te doen alsof

Je hebt geleerd om te passen

Het legt onze kostbare gedachten vast

Met zijn geest en zijn detentie

Van wat uit onze ziel spreekt

Je bent niet alleen

Bewolkt

Vervagen naar grijs

De uitstraling van onze waarneming

Geruïneerd door onze onwetendheid

Meer wapens, meer kogels

Meer pijn, meer slachting

Allemaal voor één doel

Verhoog de scheiding

Om te voorkomen dat we allemaal één zijn

Er is ons allemaal valse leringen opgelegd

Verzet is zinloos

We zijn doof voor de oproep

Hoe kun je zo blind zijn?

Aan alle kleine wonderen om je heen?

Hoe kun je elke dag onder ogen zien

De droom van iemand anders leven

Geloven dat dat vrijheid is?

Hoe kun je zo bot zijn?

Te denken dat alles goed komt?

Zelfs als je niet vecht

Zelfs als je niet doet wat juist is

Open je ogen!

Open je ogen!

En je zult het op tijd zien

Dat je veilig bent om deze rotzooi achter je te laten en te geloven