The Valley - Soulgrind

Through the journey we are suffering

I found myself deep inside the shattered mind,

For I had lost all trace of the straight path.

Ah how hard it is to tell what it is like,

How the journey was, how dense and rugged!

To think of it still fills my mind with pain.

Day is now fading, and the dusky air

Release the creatures dwelling here in death

There is darkness which weeps in heaven

So that heaven’s strict decree is broken.

A loud thunder shattered the deep

Sleep in my head, sleep in my head

I stood straight up with a steady stare,

Sleep in my head, sleep in my head

Dark and deep is the valley

I will be the first, and you shall follow me

Dark and deep is the valley

I will be the first, and you shall follow me

The truth is I found myself upon the edge

Of the chasm of the valley of salted tears

Which stores the clamor of unending crying.

Dark and deep and foggy is is the valley

Tijdens de reis lijden we

Ik bevond me diep in de verbrijzelde geest,

Want ik was elk spoor van het rechte pad kwijt.

Ach, hoe moeilijk is het om te zeggen hoe het is,

Hoe was de reis, hoe dicht en ruig!

Als ik eraan denk, vervult mijn geest nog steeds met pijn.

De dag vervaagt nu en de schemerige lucht

Laat de wezens vrij die hier in de dood wonen

Er is duisternis die huilt in de hemel

Zodat het strikte decreet van de hemel wordt verbroken.

Een luide donder brak de diepte

Slaap in mijn hoofd, slaap in mijn hoofd

Ik stond rechtop met een vaste blik,

Slaap in mijn hoofd, slaap in mijn hoofd

Donker en diep is de vallei

Ik zal de eerste zijn en jij zult mij volgen

Donker en diep is de vallei

Ik zal de eerste zijn en jij zult mij volgen

De waarheid is dat ik me op het randje bevond

Van de kloof van de vallei van gezouten tranen

Die de roep van oneindig huilen opslaat.

Donker en diep en mistig is de vallei